வினை

Tamil

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋɪnɐɪ̯/

Noun

வினை • (viṉai)

1. verb, action, reaction

Declension

ai-stem declension of வினை (viṉai)
	Singular	Plural
Nominative	வினை viṉai	வினைகள் viṉaikaḷ
Vocative	வினையே viṉaiyē	வினைகளே viṉaikaḷē
Accusative	வினையை viṉaiyai	வினைகளை viṉaikaḷai
Dative	வினைக்கு viṉaikku	வினைகளுக்கு viṉaikaḷukku
Genitive	வினையுடைய viṉaiyuṭaiya	வினைகளுடைய viṉaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	வினை viṉai	வினைகள் viṉaikaḷ
Vocative	வினையே viṉaiyē	வினைகளே viṉaikaḷē
Accusative	வினையை viṉaiyai	வினைகளை viṉaikaḷai
Dative	வினைக்கு viṉaikku	வினைகளுக்கு viṉaikaḷukku
Benefactive	வினைக்காக viṉaikkāka	வினைகளுக்காக viṉaikaḷukkāka
Genitive 1	வினையுடைய viṉaiyuṭaiya	வினைகளுடைய viṉaikaḷuṭaiya
Genitive 2	வினையின் viṉaiyiṉ	வினைகளின் viṉaikaḷiṉ
Locative 1	வினையில் viṉaiyil	வினைகளில் viṉaikaḷil
Locative 2	வினையிடம் viṉaiyiṭam	வினைகளிடம் viṉaikaḷiṭam
Sociative 1	வினையோடு viṉaiyōṭu	வினைகளோடு viṉaikaḷōṭu
Sociative 2	வினையுடன் viṉaiyuṭaṉ	வினைகளுடன் viṉaikaḷuṭaṉ
Instrumental	வினையால் viṉaiyāl	வினைகளால் viṉaikaḷāl
Ablative	வினையிலிருந்து viṉaiyiliruntu	வினைகளிலிருந்து viṉaikaḷiliruntu

Derived terms

• இருவினை (iruviṉai)
• உடன்பாட்டுவினை (uṭaṉpāṭṭuviṉai)
• எதிர்மறைவினை (etirmaṟaiviṉai)
• கூட்டுவினை (kūṭṭuviṉai)
• செயப்பாட்டுவினை (ceyappāṭṭuviṉai)
• செய்வினை (ceyviṉai)
• தனிவினை (taṉiviṉai)
• தன்வினை (taṉviṉai)
• தீவினை (tīviṉai)
• நல்வினை (nalviṉai)
• பிறவினை (piṟaviṉai)
• வினா (viṉā)
• வினைச்சொல் (viṉaiccol)
• வினைஞர் (viṉaiñar)
• வினைத்தொகை (viṉaittokai)
• வினைமுற்று (viṉaimuṟṟu)
• வினையாட்டி (viṉaiyāṭṭi)
• வினையாலணையும் பெயர் (viṉaiyālaṇaiyum peyar)
• வினையாளன் (viṉaiyāḷaṉ)
• வினையெச்சம் (viṉaiyeccam)

 

References

• University of Madras (1924–1936) “வினை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press