ಮಂಗಳ

Kannada

Etymology

Borrowed from Sanskrit मङ्गल (maṅgala).

Pronunciation

• IPA^(key): /mɐŋɡɐɭɐ/

Noun

ಮಂಗಳ • (maṅgaḷa)

1. a drum used on festive occasions
2. Alternative form of ಮಂಗಲ (maṅgala)

Declension

Case/Form	Singular	Plural
Nominative	ಮಂಗಳವು (maṅgaḷavu)	ಮಂಗಳಗಳು (maṅgaḷagaḷu)
Accusative	ಮಂಗಳವನ್ನು (maṅgaḷavannu)	ಮಂಗಳಗಳನ್ನು (maṅgaḷagaḷannu)
Instrumental	ಮಂಗಳದಿಂದ (maṅgaḷadinda)	ಮಂಗಳಗಳಿಂದ (maṅgaḷagaḷinda)
Dative	ಮಂಗಳಕ್ಕೆ (maṅgaḷakke)	ಮಂಗಳಗಳಿಗೆ (maṅgaḷagaḷige)
Genitive	ಮಂಗಳದ (maṅgaḷada)	ಮಂಗಳಗಳ (maṅgaḷagaḷa)

Derived terms

• ಮಂಗಳಕರ (maṅgaḷakara)
• ಮಂಗಳಕಷ್ಟ (maṅgaḷakaṣṭa)
• ಮಂಗಳಗಾನ (maṅgaḷagāna)
• ಮಂಗಳತೈ (maṅgaḷatai)
• ಮಂಗಳನಾದ (maṅgaḷanāda)
• ಮಂಗಳಪ್ರದ (maṅgaḷaprada)
• ಮಂಗಳಮುಖಿ (maṅgaḷamukhi)
• ಮಂಗಳರವ (maṅgaḷarava)
• ಮಂಗಳವಸದನ (maṅgaḷavasadana)
• ಮಂಗಳವಾದ್ಯ (maṅgaḷavādya)
• ಮಂಗಳವಾರ (maṅgaḷavāra)
• ಮಂಗಳಸೂತ್ರ (maṅgaḷasūtra)
• ಮಂಗಳಾಂಗ (maṅgaḷāṅga)
• ಮಂಗಳಾಚರಣ (maṅgaḷācaraṇa)
• ಮಂಗಳಾನಕ (maṅgaḷānaka)
• ಮಂಗಳಾಪುರ (maṅgaḷāpura)
• ಮಂಗಳಾರ (maṅgaḷāra)
• ಮಂಗಳಾರತಿ (maṅgaḷārati)
• ಮಂಗಳಾರ್ತಿ (maṅgaḷārti)
• ಮಂಗಳಾವತಿ (maṅgaḷāvati)
• ಮಂಗಳಾಶಾಸನ (maṅgaḷāśāsana)
• ಮಂಗಳಾಷ್ಟಕ (maṅgaḷāṣṭaka)
• ಮಂಗಳೈ (maṅgaḷai)
• ಮಂಗಳೋದಯ (maṅgaḷōdaya)

 

References

• Kittel, Ferdinand (1894) “ಮಂಗಳ”, in Kittel's Kannada-English dictionary, Madras: University of Madras, published 1968-1971