ท้องฟ้า

Thai

Etymology

From ท้อง (tɔ́ɔng, “body; content; extent; etc”) +‎ ฟ้า (fáa, “sky”).

Pronunciation

Orthographic		ท้องฟ้า d ˆ ɒ ŋ f ˆ ā
Phonemic		ท้อง-ฟ้า d ˆ ɒ ŋ – f ˆ ā
Romanization	Paiboon	tɔ́ɔng-fáa
	Royal Institute	thong-fa
(standard) IPA(key)		/tʰɔːŋ˦˥.faː˦˥/(R)

Noun

ท้องฟ้า • (tɔ́ɔng-fáa)

1. expanse of the sky; the sky itself.
2. air; space overhead.
3. heaven.

Derived terms

• แกนท้องฟ้า
• ขั้วท้องฟ้า
• ท้องฟ้าจำลอง (tɔ́ɔng-fáa-jam-lɔɔng)