เป่ย์จิง

Thai

Etymology

Learned borrowing from Mandarin 北京 (Běijīng).

Pronunciation

Orthographic		เป่ย์จิง e p ˋ y ʻ t͡ɕ i ŋ
Phonemic		เป่-จิง e p ˋ – t͡ɕ i ŋ
Romanization	Paiboon	bpèe-jing
	Royal Institute	pe-ching
(standard) IPA(key)		/peː˨˩.t͡ɕiŋ˧/(R)

Proper noun

เป่ย์จิง • (bpèe-jing)

1. (rare) Alternative form of ปักกิ่ง (bpàk-gìng): Beijing