เป่ย์จิง
Thai edit
Etymology edit
Learned borrowing from Mandarin 北京 (Běijīng).
Pronunciation edit
| Orthographic | เป่ย์จิง e p ˋ y ʻ t͡ɕ i ŋ | |
| Phonemic | เป่-จิง e p ˋ – t͡ɕ i ŋ | |
| Romanization | Paiboon | bpèe-jing |
| Royal Institute | pe-ching | |
| (standard) IPA(key) | /peː˨˩.t͡ɕiŋ˧/(R) | |
Proper noun edit
เป่ย์จิง • (bpèe-jing)