ἀγγαρευόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈβo.me.nos/ → /aŋ.ɡa.reˈvo.me.nos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈwo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈβo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈvo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈvo.me.nos/

Participle

ἀγγαρευόμενος • (angareuómenos) m (feminine ἀγγαρευομένη, neuter ἀγγαρευόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀγγαρεύω (angareúō)

Inflection

First and second declension of ἀγγαρευόμενος; ἀγγαρευομένη; ἀγγαρευόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγγαρευόμενος angareuómenos	ἀγγαρευομένη angareuoménē	ἀγγαρευόμενον angareuómenon		ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευομένᾱ angareuoménā	ἀγγαρευομένω angareuoménō		ἀγγαρευόμενοι angareuómenoi	ἀγγαρευόμεναι angareuómenai	ἀγγαρευόμενᾰ angareuómena
Genitive		ἀγγαρευομένου angareuoménou	ἀγγαρευομένης angareuoménēs	ἀγγαρευομένου angareuoménou		ἀγγαρευομένοιν angareuoménoin	ἀγγαρευομέναιν angareuoménain	ἀγγαρευομένοιν angareuoménoin		ἀγγαρευομένων angareuoménōn	ἀγγαρευομένων angareuoménōn	ἀγγαρευομένων angareuoménōn
Dative		ἀγγαρευομένῳ angareuoménōi	ἀγγαρευομένῃ angareuoménēi	ἀγγαρευομένῳ angareuoménōi		ἀγγαρευομένοιν angareuoménoin	ἀγγαρευομέναιν angareuoménain	ἀγγαρευομένοιν angareuoménoin		ἀγγαρευομένοις angareuoménois	ἀγγαρευομέναις angareuoménais	ἀγγαρευομένοις angareuoménois
Accusative		ἀγγαρευόμενον angareuómenon	ἀγγαρευομένην angareuoménēn	ἀγγαρευόμενον angareuómenon		ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευομένᾱ angareuoménā	ἀγγαρευομένω angareuoménō		ἀγγαρευομένους angareuoménous	ἀγγαρευομένᾱς angareuoménās	ἀγγαρευόμενᾰ angareuómena
Vocative		ἀγγαρευόμενε angareuómene	ἀγγαρευομένη angareuoménē	ἀγγαρευόμενον angareuómenon		ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευομένᾱ angareuoménā	ἀγγαρευομένω angareuoménō		ἀγγαρευόμενοι angareuómenoi	ἀγγαρευόμεναι angareuómenai	ἀγγαρευόμενᾰ angareuómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγγαρευομένως angareuoménōs				ἀγγαρευομενώτερος angareuomenṓteros				ἀγγαρευομενώτᾰτος angareuomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.