ἀναβάλλω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-, “up(wards)”) +‎ βάλλω (bállō, “to throw”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.bál.lɔː/ → /a.naˈβal.lo/ → /a.naˈva.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.bál.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naˈbal.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naˈβal.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈval.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈva.lo/

Verb

ἀναβάλλω • (anabállō)

1. (transitive) to throw up
2. (transitive) to help someone mount
3. (middle voice) to prelude, to begin to play
4. (middle voice, transitive) to delay

Inflection

   Present: ᾰ̓νᾰβᾰ́λλω, ᾰ̓νᾰβᾰ́λλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλω	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλεις	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλει	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλετον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλετον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλομεν	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλετε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλω	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλῃς	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλῃ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλητον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλητον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλωμεν	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλητε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοιμῐ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοις	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοι	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοιτον	ᾰ̓νᾰβᾰλλοίτην	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοιμεν	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοιτε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́βᾰλλε	ᾰ̓νᾰβᾰλλέτω	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλετον	ᾰ̓νᾰβᾰλλέτων		ᾰ̓νᾰβᾰ́λλετε	ᾰ̓νᾰβᾰλλόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλομαι	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλῃ, ᾰ̓νᾰβᾰ́λλει	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλεται	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλλόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλεσθε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλονται
	subjunctive	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλωμαι	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλῃ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λληται	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλησθον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλησθον	ᾰ̓νᾰβᾰλλώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλησθε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλωνται
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰλλοίμην	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοιο	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοιτο	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοισθον	ᾰ̓νᾰβᾰλλοίσθην	ᾰ̓νᾰβᾰλλοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοισθε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλοιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰβᾰ́λλου	ᾰ̓νᾰβᾰλλέσθω	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλλέσθων		ᾰ̓νᾰβᾰ́λλεσθε	ᾰ̓νᾰβᾰλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νᾰβᾰ́λλειν				ᾰ̓νᾰβᾰ́λλεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλων				ᾰ̓νᾰβᾰλλόμενος
	f	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλουσᾰ				ᾰ̓νᾰβᾰλλομένη
	n	ᾰ̓νᾰβᾰ́λλον				ᾰ̓νᾰβᾰλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾰ̓νέβᾰλλον, ᾰ̓νεβᾰλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέβᾰλλον	ᾰ̓νέβᾰλλες	ᾰ̓νέβᾰλλε(ν)	ᾰ̓νεβᾰ́λλετον	ᾰ̓νεβᾰλλέτην	ᾰ̓νεβᾰ́λλομεν	ᾰ̓νεβᾰ́λλετε	ᾰ̓νέβᾰλλον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νεβᾰλλόμην	ᾰ̓νεβᾰ́λλου	ᾰ̓νεβᾰ́λλετο	ᾰ̓νεβᾰ́λλεσθον	ᾰ̓νεβᾰλλέσθην	ᾰ̓νεβᾰλλόμεθᾰ	ᾰ̓νεβᾰ́λλεσθε	ᾰ̓νεβᾰ́λλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓νᾰβᾰλέω, ᾰ̓νᾰβᾰλέομαι, ᾰ̓νᾰβᾰλήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰβᾰλέω	ᾰ̓νᾰβᾰλέεις	ᾰ̓νᾰβᾰλέει	ᾰ̓νᾰβᾰλέετον	ᾰ̓νᾰβᾰλέετον	ᾰ̓νᾰβᾰλέομεν	ᾰ̓νᾰβᾰλέετε	ᾰ̓νᾰβᾰλέουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰλέοιμῐ	ᾰ̓νᾰβᾰλέοις	ᾰ̓νᾰβᾰλέοι	ᾰ̓νᾰβᾰλέοιτον	ᾰ̓νᾰβᾰλεοίτην	ᾰ̓νᾰβᾰλέοιμεν	ᾰ̓νᾰβᾰλέοιτε	ᾰ̓νᾰβᾰλέοιεν
middle	indicative	ᾰ̓νᾰβᾰλέομαι	ᾰ̓νᾰβᾰλέῃ, ᾰ̓νᾰβᾰλέει	ᾰ̓νᾰβᾰλέεται	ᾰ̓νᾰβᾰλέεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλέεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλεόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰλέεσθε	ᾰ̓νᾰβᾰλέονται
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰλεοίμην	ᾰ̓νᾰβᾰλέοιο	ᾰ̓νᾰβᾰλέοιτο	ᾰ̓νᾰβᾰλέοισθον	ᾰ̓νᾰβᾰλεοίσθην	ᾰ̓νᾰβᾰλεοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰλέοισθε	ᾰ̓νᾰβᾰλέοιντο
passive	indicative	ᾰ̓νᾰβᾰλήσομαι	ᾰ̓νᾰβᾰλήσῃ	ᾰ̓νᾰβᾰλήσεται	ᾰ̓νᾰβᾰλήσεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλήσεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλησόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰλήσεσθε	ᾰ̓νᾰβᾰλήσονται
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰλησοίμην	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοιο	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοιτο	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοισθον	ᾰ̓νᾰβᾰλησοίσθην	ᾰ̓νᾰβᾰλησοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοισθε	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰβᾰλέειν			ᾰ̓νᾰβᾰλέεσθαι		ᾰ̓νᾰβᾰλήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰβᾰλέων			ᾰ̓νᾰβᾰλεόμενος		ᾰ̓νᾰβᾰλησόμενος
	f	ᾰ̓νᾰβᾰλέουσᾰ			ᾰ̓νᾰβᾰλεομένη		ᾰ̓νᾰβᾰλησομένη
	n	ᾰ̓νᾰβᾰλέον			ᾰ̓νᾰβᾰλεόμενον		ᾰ̓νᾰβᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓νᾰβᾰλῶ, ᾰ̓νᾰβᾰλοῦμαι, ᾰ̓νᾰβᾰλήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰβᾰλῶ	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖς	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖ	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖτον	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖτον	ᾰ̓νᾰβᾰλοῦμεν	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖτε	ᾰ̓νᾰβᾰλοῦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰλοίην, ᾰ̓νᾰβᾰλοῖμῐ	ᾰ̓νᾰβᾰλοίης, ᾰ̓νᾰβᾰλοῖς	ᾰ̓νᾰβᾰλοίη, ᾰ̓νᾰβᾰλοῖ	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖτον, ᾰ̓νᾰβᾰλοίητον	ᾰ̓νᾰβᾰλοίτην, ᾰ̓νᾰβᾰλοιήτην	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖμεν, ᾰ̓νᾰβᾰλοίημεν	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖτε, ᾰ̓νᾰβᾰλοίητε	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖεν, ᾰ̓νᾰβᾰλοίησᾰν
middle	indicative	ᾰ̓νᾰβᾰλοῦμαι	ᾰ̓νᾰβᾰλῇ	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖται	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλούμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰλεῖσθε	ᾰ̓νᾰβᾰλοῦνται
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰλοίμην	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖο	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖτο	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλοίσθην	ᾰ̓νᾰβᾰλοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖσθε	ᾰ̓νᾰβᾰλοῖντο
passive	indicative	ᾰ̓νᾰβᾰλήσομαι	ᾰ̓νᾰβᾰλήσῃ	ᾰ̓νᾰβᾰλήσεται	ᾰ̓νᾰβᾰλήσεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλήσεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλησόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰλήσεσθε	ᾰ̓νᾰβᾰλήσονται
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰλησοίμην	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοιο	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοιτο	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοισθον	ᾰ̓νᾰβᾰλησοίσθην	ᾰ̓νᾰβᾰλησοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοισθε	ᾰ̓νᾰβᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰβᾰλεῖν			ᾰ̓νᾰβᾰλεῖσθαι		ᾰ̓νᾰβᾰλήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰβᾰλῶν			ᾰ̓νᾰβᾰλούμενος		ᾰ̓νᾰβᾰλησόμενος
	f	ᾰ̓νᾰβᾰλοῦσᾰ			ᾰ̓νᾰβᾰλουμένη		ᾰ̓νᾰβᾰλησομένη
	n	ᾰ̓νᾰβᾰλοῦν			ᾰ̓νᾰβᾰλούμενον		ᾰ̓νᾰβᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓νέβᾰλον, ᾰ̓νεβᾰλόμην, ᾰ̓νεβλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέβᾰλον	ᾰ̓νέβᾰλες	ᾰ̓νέβᾰλε(ν)	ᾰ̓νεβᾰ́λετον	ᾰ̓νεβᾰλέτην	ᾰ̓νεβᾰ́λομεν	ᾰ̓νεβᾰ́λετε	ᾰ̓νέβᾰλον
	subjunctive	ᾰ̓νᾰβᾰ́λω	ᾰ̓νᾰβᾰ́λῃς	ᾰ̓νᾰβᾰ́λῃ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λητον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λητον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λωμεν	ᾰ̓νᾰβᾰ́λητε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοιμῐ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοις	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοι	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοιτον	ᾰ̓νᾰβᾰλοίτην	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοιμεν	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοιτε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́βᾰλε	ᾰ̓νᾰβᾰλέτω	ᾰ̓νᾰβᾰ́λετον	ᾰ̓νᾰβᾰλέτων		ᾰ̓νᾰβᾰ́λετε	ᾰ̓νᾰβᾰλόντων
middle	indicative	ᾰ̓νεβᾰλόμην	ᾰ̓νεβᾰ́λου	ᾰ̓νεβᾰ́λετο	ᾰ̓νεβᾰ́λεσθον	ᾰ̓νεβᾰλέσθην	ᾰ̓νεβᾰλόμεθᾰ	ᾰ̓νεβᾰ́λεσθε	ᾰ̓νεβᾰ́λοντο
	subjunctive	ᾰ̓νᾰβᾰ́λωμαι	ᾰ̓νᾰβᾰ́λῃ	ᾰ̓νᾰβᾰ́ληται	ᾰ̓νᾰβᾰ́λησθον	ᾰ̓νᾰβᾰ́λησθον	ᾰ̓νᾰβᾰλώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λησθε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λωνται
	optative	ᾰ̓νᾰβᾰλοίμην	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοιο	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοιτο	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοισθον	ᾰ̓νᾰβᾰλοίσθην	ᾰ̓νᾰβᾰλοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοισθε	ᾰ̓νᾰβᾰ́λοιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰβᾰλοῦ	ᾰ̓νᾰβᾰλέσθω	ᾰ̓νᾰβᾰ́λεσθον	ᾰ̓νᾰβᾰλέσθων		ᾰ̓νᾰβᾰ́λεσθε	ᾰ̓νᾰβᾰλέσθων
passive	indicative	ᾰ̓νεβλήθην	ᾰ̓νεβλήθης	ᾰ̓νεβλήθη	ᾰ̓νεβλήθητον	ᾰ̓νεβληθήτην	ᾰ̓νεβλήθημεν	ᾰ̓νεβλήθητε	ᾰ̓νεβλήθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰβληθῶ	ᾰ̓νᾰβληθῇς	ᾰ̓νᾰβληθῇ	ᾰ̓νᾰβληθῆτον	ᾰ̓νᾰβληθῆτον	ᾰ̓νᾰβληθῶμεν	ᾰ̓νᾰβληθῆτε	ᾰ̓νᾰβληθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰβληθείην	ᾰ̓νᾰβληθείης	ᾰ̓νᾰβληθείη	ᾰ̓νᾰβληθεῖτον, ᾰ̓νᾰβληθείητον	ᾰ̓νᾰβληθείτην, ᾰ̓νᾰβληθειήτην	ᾰ̓νᾰβληθεῖμεν, ᾰ̓νᾰβληθείημεν	ᾰ̓νᾰβληθεῖτε, ᾰ̓νᾰβληθείητε	ᾰ̓νᾰβληθεῖεν, ᾰ̓νᾰβληθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓νᾰβλήθητῐ	ᾰ̓νᾰβληθήτω	ᾰ̓νᾰβλήθητον	ᾰ̓νᾰβληθήτων		ᾰ̓νᾰβλήθητε	ᾰ̓νᾰβληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰβᾰλεῖν			ᾰ̓νᾰβᾰλέσθαι		ᾰ̓νᾰβληθῆναι
participle	m	ᾰ̓νᾰβᾰλών			ᾰ̓νᾰβᾰλόμενος		ᾰ̓νᾰβληθείς
	f	ᾰ̓νᾰβᾰλοῦσᾰ			ᾰ̓νᾰβᾰλομένη		ᾰ̓νᾰβληθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓νᾰβᾰλόν			ᾰ̓νᾰβᾰλόμενον		ᾰ̓νᾰβληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓νᾰβέβληκᾰ, ᾰ̓νᾰβέβλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰβέβληκᾰ	ᾰ̓νᾰβέβληκᾰς	ᾰ̓νᾰβέβληκε(ν)	ᾰ̓νᾰβεβλήκᾰτον	ᾰ̓νᾰβεβλήκᾰτον	ᾰ̓νᾰβεβλήκᾰμεν	ᾰ̓νᾰβεβλήκᾰτε	ᾰ̓νᾰβεβλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾰβεβλήκω	ᾰ̓νᾰβεβλήκῃς	ᾰ̓νᾰβεβλήκῃ	ᾰ̓νᾰβεβλήκητον	ᾰ̓νᾰβεβλήκητον	ᾰ̓νᾰβεβλήκωμεν	ᾰ̓νᾰβεβλήκητε	ᾰ̓νᾰβεβλήκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰβεβλήκοιμῐ, ᾰ̓νᾰβεβληκοίην	ᾰ̓νᾰβεβλήκοις, ᾰ̓νᾰβεβληκοίης	ᾰ̓νᾰβεβλήκοι, ᾰ̓νᾰβεβληκοίη	ᾰ̓νᾰβεβλήκοιτον	ᾰ̓νᾰβεβληκοίτην	ᾰ̓νᾰβεβλήκοιμεν	ᾰ̓νᾰβεβλήκοιτε	ᾰ̓νᾰβεβλήκοιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰβέβληκε	ᾰ̓νᾰβεβληκέτω	ᾰ̓νᾰβεβλήκετον	ᾰ̓νᾰβεβληκέτων		ᾰ̓νᾰβεβλήκετε	ᾰ̓νᾰβεβληκόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νᾰβέβλημαι	ᾰ̓νᾰβέβλησαι	ᾰ̓νᾰβέβληται	ᾰ̓νᾰβέβλησθον	ᾰ̓νᾰβέβλησθον	ᾰ̓νᾰβεβλήμεθᾰ	ᾰ̓νᾰβέβλησθε	ᾰ̓νᾰβέβληνται
	subjunctive	ᾰ̓νᾰβεβλημένος ὦ	ᾰ̓νᾰβεβλημένος ᾖς	ᾰ̓νᾰβεβλημένος ᾖ	ᾰ̓νᾰβεβλημένω ἦτον	ᾰ̓νᾰβεβλημένω ἦτον	ᾰ̓νᾰβεβλημένοι ὦμεν	ᾰ̓νᾰβεβλημένοι ἦτε	ᾰ̓νᾰβεβλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰβεβλημένος εἴην	ᾰ̓νᾰβεβλημένος εἴης	ᾰ̓νᾰβεβλημένος εἴη	ᾰ̓νᾰβεβλημένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓νᾰβεβλημένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓νᾰβεβλημένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓νᾰβεβλημένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓νᾰβεβλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓νᾰβέβλησο	ᾰ̓νᾰβεβλήσθω	ᾰ̓νᾰβέβλησθον	ᾰ̓νᾰβεβλήσθων		ᾰ̓νᾰβέβλησθε	ᾰ̓νᾰβεβλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νᾰβεβληκέναι				ᾰ̓νᾰβεβλῆσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰβεβληκώς				ᾰ̓νᾰβεβλημένος
	f	ᾰ̓νᾰβεβληκυῖᾰ				ᾰ̓νᾰβεβλημένη
	n	ᾰ̓νᾰβεβληκός				ᾰ̓νᾰβεβλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾰ̓νεβεβλήκειν, ᾰ̓νεβεβλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νεβεβλήκειν, ᾰ̓νεβεβλήκη	ᾰ̓νεβεβλήκεις, ᾰ̓νεβεβλήκης	ᾰ̓νεβεβλήκει(ν)	ᾰ̓νεβεβλήκετον	ᾰ̓νεβεβληκέτην	ᾰ̓νεβεβλήκεμεν	ᾰ̓νεβεβλήκετε	ᾰ̓νεβεβλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νεβεβλήμην	ᾰ̓νεβέβλησο	ᾰ̓νεβέβλητο	ᾰ̓νεβέβλησθον	ᾰ̓νεβεβλήσθην	ᾰ̓νεβεβλήμεθᾰ	ᾰ̓νεβέβλησθε	ᾰ̓νεβέβληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀναβολή (anabolḗ, “mound, prelude, ascent”)

Further reading

• “ἀναβάλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press