Wiktionary

ἀντιβολέω

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

ἀντι- (anti-) +‎ βολέω (boléō), from the root of βάλλω (bállō).

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

ἀντῐβολέω • (antiboléō)

  1. to meet by chance (especially in battle)
  2. to be present at
  3. to partake of, have one's share of
  4. to fall to one's lot
  5. to entreat, supplicate

Conjugation

edit
   Present: ἀντῐβολέω, ἀντῐβολέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐβολέω ἀντῐβολέεις ἀντῐβολέει ἀντῐβολέετον ἀντῐβολέετον ἀντῐβολέομεν ἀντῐβολέετε ἀντῐβολέουσῐ(ν)
subjunctive ἀντῐβολέω ἀντῐβολέῃς ἀντῐβολέῃ ἀντῐβολέητον ἀντῐβολέητον ἀντῐβολέωμεν ἀντῐβολέητε ἀντῐβολέωσῐ(ν)
optative ἀντῐβολέοιμῐ ἀντῐβολέοις ἀντῐβολέοι ἀντῐβολέοιτον ἀντῐβολεοίτην ἀντῐβολέοιμεν ἀντῐβολέοιτε ἀντῐβολέοιεν
imperative   ἀντῐβόλεε ἀντῐβολεέτω ἀντῐβολέετον ἀντῐβολεέτων   ἀντῐβολέετε ἀντῐβολεόντων
middle/
passive 		indicative ἀντῐβολέομαι ἀντῐβολέῃ,
ἀντῐβολέει 		ἀντῐβολέεται ἀντῐβολέεσθον ἀντῐβολέεσθον ἀντῐβολεόμεθᾰ ἀντῐβολέεσθε ἀντῐβολέονται
subjunctive ἀντῐβολέωμαι ἀντῐβολέῃ ἀντῐβολέηται ἀντῐβολέησθον ἀντῐβολέησθον ἀντῐβολεώμεθᾰ ἀντῐβολέησθε ἀντῐβολέωνται
optative ἀντῐβολεοίμην ἀντῐβολέοιο ἀντῐβολέοιτο ἀντῐβολέοισθον ἀντῐβολεοίσθην ἀντῐβολεοίμεθᾰ ἀντῐβολέοισθε ἀντῐβολέοιντο
imperative   ἀντῐβολέου ἀντῐβολεέσθω ἀντῐβολέεσθον ἀντῐβολεέσθων   ἀντῐβολέεσθε ἀντῐβολεέσθων
active middle/passive
infinitive ἀντῐβολέειν ἀντῐβολέεσθαι
participle m ἀντῐβολέων ἀντῐβολεόμενος
f ἀντῐβολέουσᾰ ἀντῐβολεομένη
n ἀντῐβολέον ἀντῐβολεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἀντῐβολῶ, ἀντῐβολοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐβολῶ ἀντῐβολεῖς ἀντῐβολεῖ ἀντῐβολεῖτον ἀντῐβολεῖτον ἀντῐβολοῦμεν ἀντῐβολεῖτε ἀντῐβολοῦσῐ(ν)
subjunctive ἀντῐβολῶ ἀντῐβολῇς ἀντῐβολῇ ἀντῐβολῆτον ἀντῐβολῆτον ἀντῐβολῶμεν ἀντῐβολῆτε ἀντῐβολῶσῐ(ν)
optative ἀντῐβολοίην,
ἀντῐβολοῖμῐ 		ἀντῐβολοίης,
ἀντῐβολοῖς 		ἀντῐβολοίη,
ἀντῐβολοῖ 		ἀντῐβολοῖτον,
ἀντῐβολοίητον 		ἀντῐβολοίτην,
ἀντῐβολοιήτην 		ἀντῐβολοῖμεν,
ἀντῐβολοίημεν 		ἀντῐβολοῖτε,
ἀντῐβολοίητε 		ἀντῐβολοῖεν,
ἀντῐβολοίησᾰν
imperative   ἀντῐβόλει ἀντῐβολείτω ἀντῐβολεῖτον ἀντῐβολείτων   ἀντῐβολεῖτε ἀντῐβολούντων
middle/
passive 		indicative ἀντῐβολοῦμαι ἀντῐβολεῖ,
ἀντῐβολῇ 		ἀντῐβολεῖται ἀντῐβολεῖσθον ἀντῐβολεῖσθον ἀντῐβολούμεθᾰ ἀντῐβολεῖσθε ἀντῐβολοῦνται
subjunctive ἀντῐβολῶμαι ἀντῐβολῇ ἀντῐβολῆται ἀντῐβολῆσθον ἀντῐβολῆσθον ἀντῐβολώμεθᾰ ἀντῐβολῆσθε ἀντῐβολῶνται
optative ἀντῐβολοίμην ἀντῐβολοῖο ἀντῐβολοῖτο ἀντῐβολοῖσθον ἀντῐβολοίσθην ἀντῐβολοίμεθᾰ ἀντῐβολοῖσθε ἀντῐβολοῖντο
imperative   ἀντῐβολοῦ ἀντῐβολείσθω ἀντῐβολεῖσθον ἀντῐβολείσθων   ἀντῐβολεῖσθε ἀντῐβολείσθων
active middle/passive
infinitive ἀντῐβολεῖν ἀντῐβολεῖσθαι
participle m ἀντῐβολῶν ἀντῐβολούμενος
f ἀντῐβολοῦσᾰ ἀντῐβολουμένη
n ἀντῐβολοῦν ἀντῐβολούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠντῐβόλεον, ἠντῐβολεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠντῐβόλεον ἠντῐβόλεες ἠντῐβόλεε(ν) ἠντῐβολέετον ἠντῐβολεέτην ἠντῐβολέομεν ἠντῐβολέετε ἠντῐβόλεον
middle/
passive 		indicative ἠντῐβολεόμην ἠντῐβολέου ἠντῐβολέετο ἠντῐβολέεσθον ἠντῐβολεέσθην ἠντῐβολεόμεθᾰ ἠντῐβολέεσθε ἠντῐβολέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠντῐβόλουν, ἠντῐβολούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠντῐβόλουν ἠντῐβόλεις ἠντῐβόλει ἠντῐβολεῖτον ἠντῐβολείτην ἠντῐβολοῦμεν ἠντῐβολεῖτε ἠντῐβόλουν
middle/
passive 		indicative ἠντῐβολούμην ἠντῐβολοῦ ἠντῐβολεῖτο ἠντῐβολεῖσθον ἠντῐβολείσθην ἠντῐβολούμεθᾰ ἠντῐβολεῖσθε ἠντῐβολοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀντῐβολήσω, ἀντῐβολήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐβολήσω ἀντῐβολήσεις ἀντῐβολήσει ἀντῐβολήσετον ἀντῐβολήσετον ἀντῐβολήσομεν ἀντῐβολήσετε ἀντῐβολήσουσῐ(ν)
optative ἀντῐβολήσοιμῐ ἀντῐβολήσοις ἀντῐβολήσοι ἀντῐβολήσοιτον ἀντῐβολησοίτην ἀντῐβολήσοιμεν ἀντῐβολήσοιτε ἀντῐβολήσοιεν
middle indicative ἀντῐβολήσομαι ἀντῐβολήσῃ,
ἀντῐβολήσει 		ἀντῐβολήσεται ἀντῐβολήσεσθον ἀντῐβολήσεσθον ἀντῐβολησόμεθᾰ ἀντῐβολήσεσθε ἀντῐβολήσονται
optative ἀντῐβολησοίμην ἀντῐβολήσοιο ἀντῐβολήσοιτο ἀντῐβολήσοισθον ἀντῐβολησοίσθην ἀντῐβολησοίμεθᾰ ἀντῐβολήσοισθε ἀντῐβολήσοιντο
active middle
infinitive ἀντῐβολήσειν ἀντῐβολήσεσθαι
participle m ἀντῐβολήσων ἀντῐβολησόμενος
f ἀντῐβολήσουσᾰ ἀντῐβολησομένη
n ἀντῐβολῆσον ἀντῐβολησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀντεβόλησᾰ, ἀντεβολησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεβόλησᾰ ἀντεβόλησᾰς ἀντεβόλησε(ν) ἀντεβολήσᾰτον ἀντεβολησᾰ́την ἀντεβολήσᾰμεν ἀντεβολήσᾰτε ἀντεβόλησᾰν
subjunctive ἀντῐβολήσω ἀντῐβολήσῃς ἀντῐβολήσῃ ἀντῐβολήσητον ἀντῐβολήσητον ἀντῐβολήσωμεν ἀντῐβολήσητε ἀντῐβολήσωσῐ(ν)
optative ἀντῐβολήσαιμῐ ἀντῐβολήσειᾰς,
ἀντῐβολήσαις 		ἀντῐβολήσειε(ν),
ἀντῐβολήσαι 		ἀντῐβολήσαιτον ἀντῐβολησαίτην ἀντῐβολήσαιμεν ἀντῐβολήσαιτε ἀντῐβολήσειᾰν,
ἀντῐβολήσαιεν
imperative   ἀντῐβόλησον ἀντῐβολησᾰ́τω ἀντῐβολήσᾰτον ἀντῐβολησᾰ́των   ἀντῐβολήσᾰτε ἀντῐβολησᾰ́ντων
middle indicative ἀντεβολησᾰ́μην ἀντεβολήσω ἀντεβολήσᾰτο ἀντεβολήσᾰσθον ἀντεβολησᾰ́σθην ἀντεβολησᾰ́μεθᾰ ἀντεβολήσᾰσθε ἀντεβολήσᾰντο
subjunctive ἀντῐβολήσωμαι ἀντῐβολήσῃ ἀντῐβολήσηται ἀντῐβολήσησθον ἀντῐβολήσησθον ἀντῐβολησώμεθᾰ ἀντῐβολήσησθε ἀντῐβολήσωνται
optative ἀντῐβολησαίμην ἀντῐβολήσαιο ἀντῐβολήσαιτο ἀντῐβολήσαισθον ἀντῐβολησαίσθην ἀντῐβολησαίμεθᾰ ἀντῐβολήσαισθε ἀντῐβολήσαιντο
imperative   ἀντῐβόλησαι ἀντῐβολησᾰ́σθω ἀντῐβολήσᾰσθον ἀντῐβολησᾰ́σθων   ἀντῐβολήσᾰσθε ἀντῐβολησᾰ́σθων
active middle
infinitive ἀντῐβολῆσαι ἀντῐβολήσᾰσθαι
participle m ἀντῐβολήσᾱς ἀντῐβολησᾰ́μενος
f ἀντῐβολήσᾱσᾰ ἀντῐβολησᾰμένη
n ἀντῐβολῆσᾰν ἀντῐβολησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἠντεβόλησᾰ, ἠντεβολησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠντεβόλησᾰ ἠντεβόλησᾰς ἠντεβόλησε(ν) ἠντεβολήσᾰτον ἠντεβολησᾰ́την ἠντεβολήσᾰμεν ἠντεβολήσᾰτε ἠντεβόλησᾰν
middle indicative ἠντεβολησᾰ́μην ἠντεβολήσω ἠντεβολήσᾰτο ἠντεβολήσᾰσθον ἠντεβολησᾰ́σθην ἠντεβολησᾰ́μεθᾰ ἠντεβολήσᾰσθε ἠντεβολήσᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

edit

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἀντιβολέω&oldid=61747130"