ἀποστηθίζω

See also: αποστηθίζω

Ancient Greek

Etymology

From the phrase ᾰ̓πὸ στήθους (apò stḗthous, “by heart”) (ᾰ̓πό (“from”) the στῆθος (“breast”)) + -ῐ́ζω.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.tɛː.tʰíz.dɔː/ → /a.pos.tiˈθi.zo/ → /a.pos.tiˈθi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.tɛː.tʰíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te̝ˈtʰi.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.tiˈθi.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.tiˈθi.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.tiˈθi.zo/

Verb

ᾰ̓πoστηθῐ́ζω • (apostēthízō) (Koine, Byzantine)

1. to know from memory, repeat by heart
   • Οὐ γάρ ἐστι ταὐτὸν ἐς πλῆθος ἀποστηθίζειν καὶ γράφειν ἐς κάλλος.

     Ou gár esti tautòn es plêthos apostēthízein kaì gráphein es kállos.

     It is not the same thing to repeat by heart a great quantity [of texts] and to be able to write with [rhetoric] quality.

     by Damascius (c.458-p.538) at lemma 'Σαλούστιος' at Suda dictionary.

Inflection

   Present: ἀποστηθῐ́ζω, ἀποστηθῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀποστηθῐ́ζω	ἀποστηθῐ́ζεις	ἀποστηθῐ́ζει	ἀποστηθῐ́ζετον	ἀποστηθῐ́ζετον	ἀποστηθῐ́ζομεν	ἀποστηθῐ́ζετε	ἀποστηθῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀποστηθῐ́ζω	ἀποστηθῐ́ζῃς	ἀποστηθῐ́ζῃ	ἀποστηθῐ́ζητον	ἀποστηθῐ́ζητον	ἀποστηθῐ́ζωμεν	ἀποστηθῐ́ζητε	ἀποστηθῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	ἀποστηθῐ́ζοιμῐ	ἀποστηθῐ́ζοις	ἀποστηθῐ́ζοι	ἀποστηθῐ́ζοιτον	ἀποστηθῐζοίτην	ἀποστηθῐ́ζοιμεν	ἀποστηθῐ́ζοιτε	ἀποστηθῐ́ζοιεν
	imperative		ἀποστήθῐζε	ἀποστηθῐζέτω	ἀποστηθῐ́ζετον	ἀποστηθῐζέτων		ἀποστηθῐ́ζετε	ἀποστηθῐζόντων
middle/ passive	indicative	ἀποστηθῐ́ζομαι	ἀποστηθῐ́ζῃ, ἀποστηθῐ́ζει	ἀποστηθῐ́ζεται	ἀποστηθῐ́ζεσθον	ἀποστηθῐ́ζεσθον	ἀποστηθῐζόμεθᾰ	ἀποστηθῐ́ζεσθε	ἀποστηθῐ́ζονται
	subjunctive	ἀποστηθῐ́ζωμαι	ἀποστηθῐ́ζῃ	ἀποστηθῐ́ζηται	ἀποστηθῐ́ζησθον	ἀποστηθῐ́ζησθον	ἀποστηθῐζώμεθᾰ	ἀποστηθῐ́ζησθε	ἀποστηθῐ́ζωνται
	optative	ἀποστηθῐζοίμην	ἀποστηθῐ́ζοιο	ἀποστηθῐ́ζοιτο	ἀποστηθῐ́ζοισθον	ἀποστηθῐζοίσθην	ἀποστηθῐζοίμεθᾰ	ἀποστηθῐ́ζοισθε	ἀποστηθῐ́ζοιντο
	imperative		ἀποστηθῐ́ζου	ἀποστηθῐζέσθω	ἀποστηθῐ́ζεσθον	ἀποστηθῐζέσθων		ἀποστηθῐ́ζεσθε	ἀποστηθῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀποστηθῐ́ζειν				ἀποστηθῐ́ζεσθαι
participle	m	ἀποστηθῐ́ζων				ἀποστηθῐζόμενος
	f	ἀποστηθῐ́ζουσᾰ				ἀποστηθῐζομένη
	n	ἀποστηθῐ́ζον				ἀποστηθῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀπεστήθῐζον, ἀπεστηθῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπεστήθῐζον	ἀπεστήθῐζες	ἀπεστήθῐζε(ν)	ἀπεστηθῐ́ζετον	ἀπεστηθῐζέτην	ἀπεστηθῐ́ζομεν	ἀπεστηθῐ́ζετε	ἀπεστήθῐζον
middle/ passive	indicative	ἀπεστηθῐζόμην	ἀπεστηθῐ́ζου	ἀπεστηθῐ́ζετο	ἀπεστηθῐ́ζεσθον	ἀπεστηθῐζέσθην	ἀπεστηθῐζόμεθᾰ	ἀπεστηθῐ́ζεσθε	ἀπεστηθῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀποστηθῐέω, ἀποστηθῐέομαι, ἀποστηθῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀποστηθῐέω	ἀποστηθῐέεις	ἀποστηθῐέει	ἀποστηθῐέετον	ἀποστηθῐέετον	ἀποστηθῐέομεν	ἀποστηθῐέετε	ἀποστηθῐέουσῐ(ν)
	optative	ἀποστηθῐέοιμῐ	ἀποστηθῐέοις	ἀποστηθῐέοι	ἀποστηθῐέοιτον	ἀποστηθῐεοίτην	ἀποστηθῐέοιμεν	ἀποστηθῐέοιτε	ἀποστηθῐέοιεν
middle	indicative	ἀποστηθῐέομαι	ἀποστηθῐέῃ, ἀποστηθῐέει	ἀποστηθῐέεται	ἀποστηθῐέεσθον	ἀποστηθῐέεσθον	ἀποστηθῐεόμεθᾰ	ἀποστηθῐέεσθε	ἀποστηθῐέονται
	optative	ἀποστηθῐεοίμην	ἀποστηθῐέοιο	ἀποστηθῐέοιτο	ἀποστηθῐέοισθον	ἀποστηθῐεοίσθην	ἀποστηθῐεοίμεθᾰ	ἀποστηθῐέοισθε	ἀποστηθῐέοιντο
passive	indicative	ἀποστηθῐσθήσομαι	ἀποστηθῐσθήσῃ	ἀποστηθῐσθήσεται	ἀποστηθῐσθήσεσθον	ἀποστηθῐσθήσεσθον	ἀποστηθῐσθησόμεθᾰ	ἀποστηθῐσθήσεσθε	ἀποστηθῐσθήσονται
	optative	ἀποστηθῐσθησοίμην	ἀποστηθῐσθήσοιο	ἀποστηθῐσθήσοιτο	ἀποστηθῐσθήσοισθον	ἀποστηθῐσθησοίσθην	ἀποστηθῐσθησοίμεθᾰ	ἀποστηθῐσθήσοισθε	ἀποστηθῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀποστηθῐέειν			ἀποστηθῐέεσθαι		ἀποστηθῐσθήσεσθαι
participle	m	ἀποστηθῐέων			ἀποστηθῐεόμενος		ἀποστηθῐσθησόμενος
	f	ἀποστηθῐέουσᾰ			ἀποστηθῐεομένη		ἀποστηθῐσθησομένη
	n	ἀποστηθῐέον			ἀποστηθῐεόμενον		ἀποστηθῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀποστηθῐῶ, ἀποστηθῐοῦμαι, ἀποστηθῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀποστηθῐῶ	ἀποστηθῐεῖς	ἀποστηθῐεῖ	ἀποστηθῐεῖτον	ἀποστηθῐεῖτον	ἀποστηθῐοῦμεν	ἀποστηθῐεῖτε	ἀποστηθῐοῦσῐ(ν)
	optative	ἀποστηθῐοίην, ἀποστηθῐοῖμῐ	ἀποστηθῐοίης, ἀποστηθῐοῖς	ἀποστηθῐοίη, ἀποστηθῐοῖ	ἀποστηθῐοῖτον, ἀποστηθῐοίητον	ἀποστηθῐοίτην, ἀποστηθῐοιήτην	ἀποστηθῐοῖμεν, ἀποστηθῐοίημεν	ἀποστηθῐοῖτε, ἀποστηθῐοίητε	ἀποστηθῐοῖεν, ἀποστηθῐοίησᾰν
middle	indicative	ἀποστηθῐοῦμαι	ἀποστηθῐῇ	ἀποστηθῐεῖται	ἀποστηθῐεῖσθον	ἀποστηθῐεῖσθον	ἀποστηθῐούμεθᾰ	ἀποστηθῐεῖσθε	ἀποστηθῐοῦνται
	optative	ἀποστηθῐοίμην	ἀποστηθῐοῖο	ἀποστηθῐοῖτο	ἀποστηθῐοῖσθον	ἀποστηθῐοίσθην	ἀποστηθῐοίμεθᾰ	ἀποστηθῐοῖσθε	ἀποστηθῐοῖντο
passive	indicative	ἀποστηθῐσθήσομαι	ἀποστηθῐσθήσῃ	ἀποστηθῐσθήσεται	ἀποστηθῐσθήσεσθον	ἀποστηθῐσθήσεσθον	ἀποστηθῐσθησόμεθᾰ	ἀποστηθῐσθήσεσθε	ἀποστηθῐσθήσονται
	optative	ἀποστηθῐσθησοίμην	ἀποστηθῐσθήσοιο	ἀποστηθῐσθήσοιτο	ἀποστηθῐσθήσοισθον	ἀποστηθῐσθησοίσθην	ἀποστηθῐσθησοίμεθᾰ	ἀποστηθῐσθήσοισθε	ἀποστηθῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀποστηθῐεῖν			ἀποστηθῐεῖσθαι		ἀποστηθῐσθήσεσθαι
participle	m	ἀποστηθῐῶν			ἀποστηθῐούμενος		ἀποστηθῐσθησόμενος
	f	ἀποστηθῐοῦσᾰ			ἀποστηθῐουμένη		ἀποστηθῐσθησομένη
	n	ἀποστηθῐοῦν			ἀποστηθῐούμενον		ἀποστηθῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀπεστήθῐσᾰ, ἀπεστηθῐσᾰ́μην, ἀπεστηθῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπεστήθῐσᾰ	ἀπεστήθῐσᾰς	ἀπεστήθῐσε(ν)	ἀπεστηθῐ́σᾰτον	ἀπεστηθῐσᾰ́την	ἀπεστηθῐ́σᾰμεν	ἀπεστηθῐ́σᾰτε	ἀπεστήθῐσᾰν
	subjunctive	ἀποστηθῐ́σω	ἀποστηθῐ́σῃς	ἀποστηθῐ́σῃ	ἀποστηθῐ́σητον	ἀποστηθῐ́σητον	ἀποστηθῐ́σωμεν	ἀποστηθῐ́σητε	ἀποστηθῐ́σωσῐ(ν)
	optative	ἀποστηθῐ́σαιμῐ	ἀποστηθῐ́σειᾰς, ἀποστηθῐ́σαις	ἀποστηθῐ́σειε(ν), ἀποστηθῐ́σαι	ἀποστηθῐ́σαιτον	ἀποστηθῐσαίτην	ἀποστηθῐ́σαιμεν	ἀποστηθῐ́σαιτε	ἀποστηθῐ́σειᾰν, ἀποστηθῐ́σαιεν
	imperative		ἀποστήθῐσον	ἀποστηθῐσᾰ́τω	ἀποστηθῐ́σᾰτον	ἀποστηθῐσᾰ́των		ἀποστηθῐ́σᾰτε	ἀποστηθῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀπεστηθῐσᾰ́μην	ἀπεστηθῐ́σω	ἀπεστηθῐ́σᾰτο	ἀπεστηθῐ́σᾰσθον	ἀπεστηθῐσᾰ́σθην	ἀπεστηθῐσᾰ́μεθᾰ	ἀπεστηθῐ́σᾰσθε	ἀπεστηθῐ́σᾰντο
	subjunctive	ἀποστηθῐ́σωμαι	ἀποστηθῐ́σῃ	ἀποστηθῐ́σηται	ἀποστηθῐ́σησθον	ἀποστηθῐ́σησθον	ἀποστηθῐσώμεθᾰ	ἀποστηθῐ́σησθε	ἀποστηθῐ́σωνται
	optative	ἀποστηθῐσαίμην	ἀποστηθῐ́σαιο	ἀποστηθῐ́σαιτο	ἀποστηθῐ́σαισθον	ἀποστηθῐσαίσθην	ἀποστηθῐσαίμεθᾰ	ἀποστηθῐ́σαισθε	ἀποστηθῐ́σαιντο
	imperative		ἀποστήθῐσαι	ἀποστηθῐσᾰ́σθω	ἀποστηθῐ́σᾰσθον	ἀποστηθῐσᾰ́σθων		ἀποστηθῐ́σᾰσθε	ἀποστηθῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἀπεστηθῐ́σθην	ἀπεστηθῐ́σθης	ἀπεστηθῐ́σθη	ἀπεστηθῐ́σθητον	ἀπεστηθῐσθήτην	ἀπεστηθῐ́σθημεν	ἀπεστηθῐ́σθητε	ἀπεστηθῐ́σθησᾰν
	subjunctive	ἀποστηθῐσθῶ	ἀποστηθῐσθῇς	ἀποστηθῐσθῇ	ἀποστηθῐσθῆτον	ἀποστηθῐσθῆτον	ἀποστηθῐσθῶμεν	ἀποστηθῐσθῆτε	ἀποστηθῐσθῶσῐ(ν)
	optative	ἀποστηθῐσθείην	ἀποστηθῐσθείης	ἀποστηθῐσθείη	ἀποστηθῐσθεῖτον, ἀποστηθῐσθείητον	ἀποστηθῐσθείτην, ἀποστηθῐσθειήτην	ἀποστηθῐσθεῖμεν, ἀποστηθῐσθείημεν	ἀποστηθῐσθεῖτε, ἀποστηθῐσθείητε	ἀποστηθῐσθεῖεν, ἀποστηθῐσθείησᾰν
	imperative		ἀποστηθῐ́σθητῐ	ἀποστηθῐσθήτω	ἀποστηθῐ́σθητον	ἀποστηθῐσθήτων		ἀποστηθῐ́σθητε	ἀποστηθῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀποστηθῐ́σαι			ἀποστηθῐ́σᾰσθαι		ἀποστηθῐσθῆναι
participle	m	ἀποστηθῐ́σᾱς			ἀποστηθῐσᾰ́μενος		ἀποστηθῐσθείς
	f	ἀποστηθῐ́σᾱσᾰ			ἀποστηθῐσᾰμένη		ἀποστηθῐσθεῖσᾰ
	n	ἀποστηθῐ́σᾰν			ἀποστηθῐσᾰ́μενον		ἀποστηθῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀπεστήθῐκᾰ, ἀπεστήθῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπεστήθῐκᾰ	ἀπεστήθῐκᾰς	ἀπεστήθῐκε(ν)	ἀπεστηθῐ́κᾰτον	ἀπεστηθῐ́κᾰτον	ἀπεστηθῐ́κᾰμεν	ἀπεστηθῐ́κᾰτε	ἀπεστηθῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπεστηθῐ́κω	ἀπεστηθῐ́κῃς	ἀπεστηθῐ́κῃ	ἀπεστηθῐ́κητον	ἀπεστηθῐ́κητον	ἀπεστηθῐ́κωμεν	ἀπεστηθῐ́κητε	ἀπεστηθῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἀπεστηθῐ́κοιμῐ, ἀπεστηθῐκοίην	ἀπεστηθῐ́κοις, ἀπεστηθῐκοίης	ἀπεστηθῐ́κοι, ἀπεστηθῐκοίη	ἀπεστηθῐ́κοιτον	ἀπεστηθῐκοίτην	ἀπεστηθῐ́κοιμεν	ἀπεστηθῐ́κοιτε	ἀπεστηθῐ́κοιεν
	imperative		ἀπεστήθῐκε	ἀπεστηθῐκέτω	ἀπεστηθῐ́κετον	ἀπεστηθῐκέτων		ἀπεστηθῐ́κετε	ἀπεστηθῐκόντων
middle/ passive	indicative	ἀπεστήθῐσμαι	ἀπεστήθῐσαι	ἀπεστήθῐσται	ἀπεστήθῐσθον	ἀπεστήθῐσθον	ἀπεστηθῐ́σμεθᾰ	ἀπεστήθῐσθε	ἀπεστηθῐ́δᾰται
	subjunctive	ἀπεστηθῐσμένος ὦ	ἀπεστηθῐσμένος ᾖς	ἀπεστηθῐσμένος ᾖ	ἀπεστηθῐσμένω ἦτον	ἀπεστηθῐσμένω ἦτον	ἀπεστηθῐσμένοι ὦμεν	ἀπεστηθῐσμένοι ἦτε	ἀπεστηθῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπεστηθῐσμένος εἴην	ἀπεστηθῐσμένος εἴης	ἀπεστηθῐσμένος εἴη	ἀπεστηθῐσμένω εἴητον/εἶτον	ἀπεστηθῐσμένω εἰήτην/εἴτην	ἀπεστηθῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀπεστηθῐσμένοι εἴητε/εἶτε	ἀπεστηθῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀπεστήθῐσο	ἀπεστηθῐ́σθω	ἀπεστήθῐσθον	ἀπεστηθῐ́σθων		ἀπεστήθῐσθε	ἀπεστηθῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπεστηθῐκέναι				ἀπεστηθῐ́σθαι
participle	m	ἀπεστηθῐκώς				ἀπεστηθῐσμένος
	f	ἀπεστηθῐκυῖᾰ				ἀπεστηθῐσμένη
	n	ἀπεστηθῐκός				ἀπεστηθῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀπεστηθῐ́κειν, ἀπεστηθῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπεστηθῐ́κειν, ἀπεστηθῐ́κη	ἀπεστηθῐ́κεις, ἀπεστηθῐ́κης	ἀπεστηθῐ́κει(ν)	ἀπεστηθῐ́κετον	ἀπεστηθῐκέτην	ἀπεστηθῐ́κεμεν	ἀπεστηθῐ́κετε	ἀπεστηθῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀπεστηθῐ́σμην	ἀπεστήθῐσο	ἀπεστήθῐστο	ἀπεστήθῐσθον	ἀπεστηθῐ́σθην	ἀπεστηθῐ́σμεθᾰ	ἀπεστήθῐσθε	ἀπεστηθῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

Koine verbs:

• ἐνστηθίζω (enstēthízō)

ancient verbs:

• ἐκμᾰνθᾰ́νω (ekmanthánō) (sense: learn by heart)
• ἐξεπῐ́στᾰμαι (exepístamai) (sense: know by heart)
• ᾰ̓ποστομᾰτῐ́ζω (apostomatízō) (sense: repeat by heart)

Descendants

• → Greek: αποστηθίζω (apostithízo) (learned)

Further reading

• “ἀποστηθίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀποστηθίζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)