ἀρχιεπίσκοπος

See also: αρχιεπίσκοπος

Ancient Greek

Etymology

From ἀρχι- (arkhi-) +‎ ἐπίσκοπος (epískopos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ar.çi.eˈpis.ko.pos/ → /ar.çi.eˈpis.ko.pos/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ar.çi.eˈpis.ko.pos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ar.çi.eˈpis.ko.pos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ar.çi.eˈpis.ko.pos/

Noun

ἀρχιεπίσκοπος • (arkhiepískopos) m (genitive ἀρχιεπισκόπου); second declension

1. (Koine, Christianity) archbishop

Declension

Second declension of ὁ ἀρχιεπίσκοπος; τοῦ ἀρχιεπισκόπου (Koine)

Case / #	Singular	Plural
Nominative	ὁ ἀρχιεπίσκοπος ho arkhiepískopos	οἱ ἀρχιεπίσκοποι hoi arkhiepískopoi
Genitive	τοῦ ἀρχιεπισκόπου toû arkhiepiskópou	τῶν ἀρχιεπισκόπων tôn arkhiepiskópōn
Dative	τῷ ἀρχιεπισκόπῳ tôi arkhiepiskópōi	τοῖς ἀρχιεπισκόποις toîs arkhiepiskópois
Accusative	τὸν ἀρχιεπίσκοπον tòn arkhiepískopon	τοὺς ἀρχιεπισκόπους toùs arkhiepiskópous
Vocative	ἀρχιεπίσκοπε arkhiepískope	ἀρχιεπίσκοποι arkhiepískopoi

Descendants

Descendants

• Greek: αρχιεπίσκοπος (archiepískopos)
• → Latin: archiepiscopus (see there for further descendants)
• → Macedonian: архиепископ (arhiepiskop)
• → Old Church Slavonic: архиепискоупъ (arxijepiskupŭ)
• → Romanian: arhiepiscop
• → Russian: архиепископ (arxijepiskop)
• → Ukrainian: архієпископ (arxijepyskop)

Further reading

• ἀρχιεπίσκοπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀρχιεπίσκοπος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀρχιεπίσκοπος”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “ἀρχιεπίσκοπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press