ἐγκέφαλος

See also: εγκέφαλος

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-, “in”) +‎ κεφᾰλή (kephalḗ, “head”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.ké.pʰa.los/ → /eɲˈɟe.ɸa.los/ → /eɲˈɟe.fa.los/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.ké.pʰa.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋˈke.pʰa.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eɲˈɟe.ɸa.los/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eɲˈɟe.fa.los/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eɲˈɟe.fa.los/

Adjective

ἐγκέφᾰλος • (enképhalos) m or f (neuter ἐγκέφᾰλον); second declension

1. inside the head

Inflection

Second declension of ἐγκέφᾰλος; ἐγκέφᾰλον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἐγκέφᾰλος enképhalos	ἐγκέφᾰλον enképhalon		ἐγκεφᾰ́λω enkephálō	ἐγκεφᾰ́λω enkephálō		ἐγκέφᾰλοι enképhaloi	ἐγκέφᾰλᾰ enképhala
Genitive		ἐγκεφᾰ́λου enkephálou	ἐγκεφᾰ́λου enkephálou		ἐγκεφᾰ́λοιν enkepháloin	ἐγκεφᾰ́λοιν enkepháloin		ἐγκεφᾰ́λων enkephálōn	ἐγκεφᾰ́λων enkephálōn
Dative		ἐγκεφᾰ́λῳ enkephálōi	ἐγκεφᾰ́λῳ enkephálōi		ἐγκεφᾰ́λοιν enkepháloin	ἐγκεφᾰ́λοιν enkepháloin		ἐγκεφᾰ́λοις enkephálois	ἐγκεφᾰ́λοις enkephálois
Accusative		ἐγκέφᾰλον enképhalon	ἐγκέφᾰλον enképhalon		ἐγκεφᾰ́λω enkephálō	ἐγκεφᾰ́λω enkephálō		ἐγκεφᾰ́λους enkephálous	ἐγκέφᾰλᾰ enképhala
Vocative		ἐγκέφᾰλε enképhale	ἐγκέφᾰλον enképhalon		ἐγκεφᾰ́λω enkephálō	ἐγκεφᾰ́λω enkephálō		ἐγκέφᾰλοι enképhaloi	ἐγκέφᾰλᾰ enképhala
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἐγκεφᾰ́λως enkephálōs			ἐγκεφᾰλώτερος enkephalṓteros			ἐγκεφᾰλώτᾰτος enkephalṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

ἐγκέφᾰλος • (enképhalos) m (genitive ἐγκεφᾰ́λου); second declension

1. brain
2. heart of the date palm

Inflection

Second declension of ὁ ἐγκέφᾰλος; τοῦ ἐγκεφᾰ́λου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ἐγκέφᾰλος ho enképhalos	τὼ ἐγκεφᾰ́λω tṑ enkephálō	οἱ ἐγκέφᾰλοι hoi enképhaloi
Genitive	τοῦ ἐγκεφᾰ́λου toû enkephálou	τοῖν ἐγκεφᾰ́λοιν toîn enkepháloin	τῶν ἐγκεφᾰ́λων tôn enkephálōn
Dative	τῷ ἐγκεφᾰ́λῳ tôi enkephálōi	τοῖν ἐγκεφᾰ́λοιν toîn enkepháloin	τοῖς ἐγκεφᾰ́λοις toîs enkephálois
Accusative	τὸν ἐγκέφᾰλον tòn enképhalon	τὼ ἐγκεφᾰ́λω tṑ enkephálō	τοὺς ἐγκεφᾰ́λους toùs enkephálous
Vocative	ἐγκέφᾰλε enképhale	ἐγκεφᾰ́λω enkephálō	ἐγκέφᾰλοι enképhaloi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πᾰρεγκεφᾰλῐ́ς (parenkephalís)
• Διὸς ἐγκέφαλος (Diòs enképhalos, “rare and costly food”) (literally: Zeus' brain)

Descendants

• ⲁⲛⲅⲉⲫⲁⲗⲟⲥ (angephalos)

Further reading

• “ἐγκέφαλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐγκέφαλος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἐγκέφαλος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐγκέφαλος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐγκέφαλος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἐγκέφαλος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἐγκέφαλος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • brain idem, page 93.
  • pith idem, page 615.