ἐγκληματικός

Ancient Greek

Etymology

From ἔγκλημᾰ (énklēma, “accusation, charge”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.klɛː.ma.ti.kós/ → /eŋ.ɡli.ma.tiˈkos/ → /eŋ.ɡli.ma.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.klɛː.ma.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.kle̝.ma.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eŋ.ɡli.ma.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eŋ.ɡli.ma.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eŋ.ɡli.ma.tiˈkos/

Adjective

ἐγκλημᾰτῐκός • (enklēmatikós) m (feminine ἐγκλημᾰτῐκή, neuter ἐγκλημᾰτῐκόν); first/second declension

1. liable to cause disputes

Inflection

First and second declension of ἐγκλημᾰτῐκός; ἐγκλημᾰτῐκή; ἐγκλημᾰτῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐγκλημᾰτῐκός enklēmatikós	ἐγκλημᾰτῐκή enklēmatikḗ	ἐγκλημᾰτῐκόν enklēmatikón		ἐγκλημᾰτῐκώ enklēmatikṓ	ἐγκλημᾰτῐκᾱ́ enklēmatikā́	ἐγκλημᾰτῐκώ enklēmatikṓ		ἐγκλημᾰτῐκοί enklēmatikoí	ἐγκλημᾰτῐκαί enklēmatikaí	ἐγκλημᾰτῐκᾰ́ enklēmatiká
Genitive		ἐγκλημᾰτῐκοῦ enklēmatikoû	ἐγκλημᾰτῐκῆς enklēmatikês	ἐγκλημᾰτῐκοῦ enklēmatikoû		ἐγκλημᾰτῐκοῖν enklēmatikoîn	ἐγκλημᾰτῐκαῖν enklēmatikaîn	ἐγκλημᾰτῐκοῖν enklēmatikoîn		ἐγκλημᾰτῐκῶν enklēmatikôn	ἐγκλημᾰτῐκῶν enklēmatikôn	ἐγκλημᾰτῐκῶν enklēmatikôn
Dative		ἐγκλημᾰτῐκῷ enklēmatikôi	ἐγκλημᾰτῐκῇ enklēmatikêi	ἐγκλημᾰτῐκῷ enklēmatikôi		ἐγκλημᾰτῐκοῖν enklēmatikoîn	ἐγκλημᾰτῐκαῖν enklēmatikaîn	ἐγκλημᾰτῐκοῖν enklēmatikoîn		ἐγκλημᾰτῐκοῖς enklēmatikoîs	ἐγκλημᾰτῐκαῖς enklēmatikaîs	ἐγκλημᾰτῐκοῖς enklēmatikoîs
Accusative		ἐγκλημᾰτῐκόν enklēmatikón	ἐγκλημᾰτῐκήν enklēmatikḗn	ἐγκλημᾰτῐκόν enklēmatikón		ἐγκλημᾰτῐκώ enklēmatikṓ	ἐγκλημᾰτῐκᾱ́ enklēmatikā́	ἐγκλημᾰτῐκώ enklēmatikṓ		ἐγκλημᾰτῐκούς enklēmatikoús	ἐγκλημᾰτῐκᾱ́ς enklēmatikā́s	ἐγκλημᾰτῐκᾰ́ enklēmatiká
Vocative		ἐγκλημᾰτῐκέ enklēmatiké	ἐγκλημᾰτῐκή enklēmatikḗ	ἐγκλημᾰτῐκόν enklēmatikón		ἐγκλημᾰτῐκώ enklēmatikṓ	ἐγκλημᾰτῐκᾱ́ enklēmatikā́	ἐγκλημᾰτῐκώ enklēmatikṓ		ἐγκλημᾰτῐκοί enklēmatikoí	ἐγκλημᾰτῐκαί enklēmatikaí	ἐγκλημᾰτῐκᾰ́ enklēmatiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐγκλημᾰτῐκῶς enklēmatikôs				ἐγκλημᾰτῐκώτερος enklēmatikṓteros				ἐγκλημᾰτῐκώτᾰτος enklēmatikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἐγκληματικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐγκληματικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἐγκληματικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐγκληματικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)