ἰχθύκεντρον

Ancient Greek

Etymology

From ἰχθύς (ikhthús, “fish”) + κέντρον (kéntron, “any sharp point”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ikʰ.tʰý.ken.tron/ → /ixˈθy.cen.tron/ → /ixˈθi.cen.dron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ikʰ.tʰý.ken.tron/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ikʰˈtʰy.ken.tron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ixˈθy.cen.tron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ixˈθy.cen.tron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ixˈθi.cen.dron/

Noun

ἰχθύκεντρον • (ikhthúkentron) n (genitive ἰχθῠκέντρου); second declension

1. trident

Inflection

Second declension of τὸ ἰχθύκεντρον; τοῦ ἰχθυκέντρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ ἰχθύκεντρον tò ikhthúkentron	τὼ ἰχθυκέντρω tṑ ikhthukéntrō	τᾰ̀ ἰχθύκεντρᾰ tà ikhthúkentra
Genitive	τοῦ ἰχθυκέντρου toû ikhthukéntrou	τοῖν ἰχθυκέντροιν toîn ikhthukéntroin	τῶν ἰχθυκέντρων tôn ikhthukéntrōn
Dative	τῷ ἰχθυκέντρῳ tôi ikhthukéntrōi	τοῖν ἰχθυκέντροιν toîn ikhthukéntroin	τοῖς ἰχθυκέντροις toîs ikhthukéntrois
Accusative	τὸ ἰχθύκεντρον tò ikhthúkentron	τὼ ἰχθυκέντρω tṑ ikhthukéntrō	τᾰ̀ ἰχθύκεντρᾰ tà ikhthúkentra
Vocative	ἰχθύκεντρον ikhthúkentron	ἰχθυκέντρω ikhthukéntrō	ἰχθύκεντρᾰ ikhthúkentra
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “ἰχθύκεντρον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press