ἵππουρος

Ancient Greek

Etymology

From ἵππος (híppos, “horse”) +‎ οὐρά (ourá, “tail”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /híp.puː.ros/ → /ˈip.pu.ros/ → /ˈi.pu.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /híp.puː.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)ip.pu.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈip.pu.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈip.pu.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.pu.ros/

Adjective

ἵππουρος • (híppouros) m or f (neuter ἵππουρον); second declension

1. horse-tailed

Declension

Second declension of ἵππουρος; ἵππουρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἵππουρος híppouros	ἵππουρον híppouron		ἱππούρω hippoúrō	ἱππούρω hippoúrō		ἵππουροι híppouroi	ἵππουρᾰ híppoura
Genitive		ἱππούρου hippoúrou	ἱππούρου hippoúrou		ἱππούροιν hippoúroin	ἱππούροιν hippoúroin		ἱππούρων hippoúrōn	ἱππούρων hippoúrōn
Dative		ἱππούρῳ hippoúrōi	ἱππούρῳ hippoúrōi		ἱππούροιν hippoúroin	ἱππούροιν hippoúroin		ἱππούροις hippoúrois	ἱππούροις hippoúrois
Accusative		ἵππουρον híppouron	ἵππουρον híppouron		ἱππούρω hippoúrō	ἱππούρω hippoúrō		ἱππούρους hippoúrous	ἵππουρᾰ híppoura
Vocative		ἵππουρε híppoure	ἵππουρον híppouron		ἱππούρω hippoúrō	ἱππούρω hippoúrō		ἵππουροι híppouroi	ἵππουρᾰ híppoura
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἱππούρως hippoúrōs			ἱππουρότερος hippouróteros			ἱππουρότᾰτος hippourótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

ἵππουρος • (híppouros) m (genitive ἵππουρου); second declension

1. dolphinfish (Coryphaena hippurus)

   Synonym: κορύφαινα (korúphaina)

2. kind of insect

Inflection

Second declension of ὁ ἵππουρος; τοῦ ἱππούρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ἵππουρος ho híppouros	τὼ ἱππούρω tṑ hippoúrō	οἱ ἵππουροι hoi híppouroi
Genitive	τοῦ ἱππούρου toû hippoúrou	τοῖν ἱππούροιν toîn hippoúroin	τῶν ἱππούρων tôn hippoúrōn
Dative	τῷ ἱππούρῳ tôi hippoúrōi	τοῖν ἱππούροιν toîn hippoúroin	τοῖς ἱππούροις toîs hippoúrois
Accusative	τὸν ἵππουρον tòn híppouron	τὼ ἱππούρω tṑ hippoúrō	τοὺς ἱππούρους toùs hippoúrous
Vocative	ἵππουρε híppoure	ἱππούρω hippoúrō	ἵππουροι híppouroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἵππουρις (híppouris)

Descendants

• → Latin: hippūrus

Further reading

• “ἵππουρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἵππουρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette