ὑπερθετικός

See also: υπερθετικός

Ancient Greek

Etymology

From ὑπέρθεσις (hupérthesis, “putting over or across”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.per.tʰe.ti.kós/ → /y.per.θe.tiˈkos/ → /i.per.θe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.per.tʰe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.per.tʰe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.per.θe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.per.θe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.per.θe.tiˈkos/

Adjective

ῠ̔περθετῐκός • (huperthetikós) m (feminine ῠ̔περθετῐκή, neuter ῠ̔περθετῐκόν); first/second declension

1. superlative
2. dilatory
3. requiring or causing delay

Inflection

First and second declension of ῠ̔περθετῐκός; ῠ̔περθετῐκή; ῠ̔περθετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ῠ̔περθετῐκός huperthetikós	ῠ̔περθετῐκή huperthetikḗ	ῠ̔περθετῐκόν huperthetikón		ῠ̔περθετῐκώ huperthetikṓ	ῠ̔περθετῐκᾱ́ huperthetikā́	ῠ̔περθετῐκώ huperthetikṓ		ῠ̔περθετῐκοί huperthetikoí	ῠ̔περθετῐκαί huperthetikaí	ῠ̔περθετῐκᾰ́ huperthetiká
Genitive		ῠ̔περθετῐκοῦ huperthetikoû	ῠ̔περθετῐκῆς huperthetikês	ῠ̔περθετῐκοῦ huperthetikoû		ῠ̔περθετῐκοῖν huperthetikoîn	ῠ̔περθετῐκαῖν huperthetikaîn	ῠ̔περθετῐκοῖν huperthetikoîn		ῠ̔περθετῐκῶν huperthetikôn	ῠ̔περθετῐκῶν huperthetikôn	ῠ̔περθετῐκῶν huperthetikôn
Dative		ῠ̔περθετῐκῷ huperthetikôi	ῠ̔περθετῐκῇ huperthetikêi	ῠ̔περθετῐκῷ huperthetikôi		ῠ̔περθετῐκοῖν huperthetikoîn	ῠ̔περθετῐκαῖν huperthetikaîn	ῠ̔περθετῐκοῖν huperthetikoîn		ῠ̔περθετῐκοῖς huperthetikoîs	ῠ̔περθετῐκαῖς huperthetikaîs	ῠ̔περθετῐκοῖς huperthetikoîs
Accusative		ῠ̔περθετῐκόν huperthetikón	ῠ̔περθετῐκήν huperthetikḗn	ῠ̔περθετῐκόν huperthetikón		ῠ̔περθετῐκώ huperthetikṓ	ῠ̔περθετῐκᾱ́ huperthetikā́	ῠ̔περθετῐκώ huperthetikṓ		ῠ̔περθετῐκούς huperthetikoús	ῠ̔περθετῐκᾱ́ς huperthetikā́s	ῠ̔περθετῐκᾰ́ huperthetiká
Vocative		ῠ̔περθετῐκέ huperthetiké	ῠ̔περθετῐκή huperthetikḗ	ῠ̔περθετῐκόν huperthetikón		ῠ̔περθετῐκώ huperthetikṓ	ῠ̔περθετῐκᾱ́ huperthetikā́	ῠ̔περθετῐκώ huperthetikṓ		ῠ̔περθετῐκοί huperthetikoí	ῠ̔περθετῐκαί huperthetikaí	ῠ̔περθετῐκᾰ́ huperthetiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ῠ̔περθετῐκῶς huperthetikôs				ῠ̔περθετῐκώτερος huperthetikṓteros				ῠ̔περθετῐκώτᾰτος huperthetikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: υπερθετικός (yperthetikós)

Further reading

• “ὑπερθετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ὑπερθετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette