-ούλα

Greek

Etymology

Borrowed from Latin -ula, feminine form of -ulus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈula/

Suffix

-ούλα • (-oúla) f (masculine -ούλης •)

1. added to a (usually feminine) noun or adjective to create diminutive nouns:

   ‎αδελφή (adelfí, “sister”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎αδελφούλα (adelfoúla)

   ‎λέξη (léxi, “word”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎λεξούλα (lexoúla)

   ‎μύγα (mýga, “fly”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎μυγούλα (mygoúla)

   ‎σάκος (sákos, “sack, bag”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎σακούλα (sakoúla)

   ‎μικρή (mikrí, “small”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎μικρούλα (mikroúla)

Declension

declension of -ούλα

case     \     number	singular	plural
nominative	-ούλα •	-ούλες •
genitive	-ούλας •	—
accusative	-ούλα •	-ούλες •
vocative	-ούλα •	-ούλες •
The genitive plural form -ουλών is very rare or grammatically incorrect.

Derived terms

Greek terms suffixed with -ούλα

Related terms

• -ούλι n (-oúli)
• -ούλης m (-oúlis)