Sincan

Turkish

Sincan ilçesi

Pronunciation

• IPA^(key): /sin.d͡ʒan/

Etymology 1

From Ottoman Turkish سنجان, equivalent to sin (“grave”) +‎ can (“soul”)

Proper noun

Sincan

1. A district of Ankara, Turkey

Declension

    declension of Sincan

	singular	plural
nominative	Sincan	Sincanlar / Sincan'lar
accusative	Sincan'ı	Sincanları / Sincan'ları
dative	Sincan'a	Sincanlara / Sincan'lara
locative	Sincan'da	Sincanlarda / Sincan'larda
ablative	Sincan'dan	Sincanlardan / Sincan'lardan
genitive	Sincan'ın	Sincanların / Sincan'ların

    possessive of Sincan

	singular	plural
benim (my)	Sincan'ım	Sincanlarım / Sincan'larım
senin (your)	Sincan'ın	Sincanların / Sincan'ların
onun (his/her/its)	Sincan'ı	Sincanları / Sincan'ları
bizim (our)	Sincan'ımız	Sincanlarımız / Sincan'larımız
sizin (your)	Sincan'ınız	Sincanlarınız / Sincan'larınız
onların (their)	Sincan'ı / Sincanları / Sincan'ları	Sincanları / Sincan'ları

Derived terms

• Sincanlı

Etymology 2

From Chinese 新疆 (Xīnjiāng).

Proper noun

Sincan

1. Xinjiang (a Uygur autonomous region and former province in far western China; capital: Ürümqi)