Sonderkorrespondentin
German edit
Etymology edit
From Sonderkorrespondent + -in.
Pronunciation edit
Noun edit
Sonderkorrespondentin f (genitive Sonderkorrespondentin, plural Sonderkorrespondentinnen)
- female equivalent of Sonderkorrespondent
- Synonym: Sonderberichterstatterin
Declension edit
Declension of Sonderkorrespondentin [feminine]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Sonderkorrespondentin | die | Sonderkorrespondentinnen |
genitive | einer | der | Sonderkorrespondentin | der | Sonderkorrespondentinnen |
dative | einer | der | Sonderkorrespondentin | den | Sonderkorrespondentinnen |
accusative | eine | die | Sonderkorrespondentin | die | Sonderkorrespondentinnen |