Latin

edit

Etymology

edit

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Titurnius m sg (genitive Titurniī or Titurnī); second declension

  1. a Roman nomen gentile, gens or "family name" famously held by:
    1. Marcus Titurnius Rufus, a Roman man mentioned by Cicero

Declension

edit

Second-declension noun, singular only.

Case Singular
Nominative Titurnius
Genitive Titurniī
Titurnī1
Dative Titurniō
Accusative Titurnium
Ablative Titurniō
Vocative Titurnī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Adjective

edit

Titurnius (feminine Titurnia, neuter Titurnium); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to the gens Titurnia.

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative Titurnius Titurnia Titurnium Titurniī Titurniae Titurnia
Genitive Titurniī Titurniae Titurniī Titurniōrum Titurniārum Titurniōrum
Dative Titurniō Titurniō Titurniīs
Accusative Titurnium Titurniam Titurnium Titurniōs Titurniās Titurnia
Ablative Titurniō Titurniā Titurniō Titurniīs
Vocative Titurnie Titurnia Titurnium Titurniī Titurniae Titurnia

References

edit
  • Titurnius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • Titurnius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.