adellijk
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editAdjective
editadellijk (comparative adellijker, superlative adellijkst)
- noble
- Hij komt uit een adellijk geslacht. ― He comes from a noble lineage.
- Het adellijke huis was bekend om zijn rijkdom. ― The noble house was known for its wealth.
- Zij heeft de adellijkste manieren die ik ooit heb gezien. ― She has the noblest manners I have ever seen.
Inflection
edit| Declension of adellijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | adellijk | |||
| inflected | adellijke | |||
| comparative | adellijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | adellijk | adellijker | het adellijkst het adellijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | adellijke | adellijkere | adellijkste |
| n. sing. | adellijk | adellijker | adellijkste | |
| plural | adellijke | adellijkere | adellijkste | |
| definite | adellijke | adellijkere | adellijkste | |
| partitive | adellijks | adellijkers | — | |