Latin edit

Etymology edit

admittō +‎ -tor

Pronunciation edit

Noun edit

admissor m (genitive admissōris); third declension

  1. (Late Latin) one who allows himself to do a thing, a perpetrator

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative admissor admissōrēs
Genitive admissōris admissōrum
Dative admissōrī admissōribus
Accusative admissōrem admissōrēs
Ablative admissōre admissōribus
Vocative admissor admissōrēs

Descendants edit

References edit

  • admissor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • admissŏr in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 47/3.

Portuguese edit

Etymology edit

This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.
Particularly: “From the Latin admissor?”

Pronunciation edit

 
  • (Brazil) IPA(key): /a.d͡ʒi.miˈsoʁ/ [a.d͡ʒi.miˈsoh], /ad͡ʒ.miˈsoʁ/ [ad͡ʒ.miˈsoh]
    • (São Paulo) IPA(key): /a.d͡ʒi.miˈsoɾ/, /ad͡ʒ.miˈsoɾ/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /a.d͡ʒi.miˈsoʁ/ [a.d͡ʒi.miˈsoχ], /ad͡ʒ.miˈsoʁ/ [ad͡ʒ.miˈsoχ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ad͡ʒ.miˈsoɻ/, /a.d͡ʒi.miˈsoɻ/
 
  • (Portugal) IPA(key): /ɐ.dmiˈsoɾ/ [ɐ.ðmiˈsoɾ]
    • (Southern Portugal) IPA(key): /ɐ.dmiˈso.ɾi/ [ɐ.ðmiˈso.ɾi]

Noun edit

admissor m (plural admissores, feminine admissora, feminine plural admissoras)

  1. admitter (someone who admits to something)

Adjective edit

admissor (feminine admissora, masculine plural admissores, feminine plural admissoras)

  1. who admits to something
  2. being an admission