adro
Galician edit
Etymology edit
13th century. Inherited from Latin atrium, whence also the learned atrio.
Pronunciation edit
Noun edit
adro m (plural adros)
- churchyard
- 1383, M. Mar Graña Cid (ed.), Las órdenes mendicantes en el obispado de Mondoñedo. El convento de san Martín de Villaoriente (1374-1500). Separata de Estudios Mindonienses, page 182:
- Item mando enterrar meu corpo, se desta doença finar, en no adro desta Santa Maria
- Item, I command to bury my body, if I die from this disease, in the churchyard of this [church of] Saint Mary
- Synonym: sagrado
- 1383, M. Mar Graña Cid (ed.), Las órdenes mendicantes en el obispado de Mondoñedo. El convento de san Martín de Villaoriente (1374-1500). Separata de Estudios Mindonienses, page 182:
Derived terms edit
Related terms edit
- atrio (“portico”)
References edit
- “adro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “adro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “adro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “adro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “adro” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Italian edit
Pronunciation edit
Adjective edit
adro (feminine adra, masculine plural adri, feminine plural adre)
Anagrams edit
Portuguese edit
Etymology edit
From Latin atrium.[1][2] Doublet of átrio.
Pronunciation edit
- Rhymes: -adɾu
- Hyphenation: a‧dro
Noun edit
adro m (plural adros)
References edit
- ^ “adro” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- ^ “adro” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.