affetmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish عفو ایتمك (afv etmek), by surface analysis, af +‎ etmek.

Pronunciation

Audio: (file)
Hyphenation: af‧fet‧mek

Verb

affetmek (third-person singular simple present affeder)

to forgive, to pardon (both informally and officially), to overlook, to excuse
Artık seni affedemem.
I can no longer forgive you.

Conjugation

Conjugation of affetmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			affetmek
impersonal participle	imperfective		affeden
	perfective		affetmiş
	prospective		affedecek
personal participle	non-prospective		affettiğim	affettiğin	affettiği	affettiğimiz	affettiğiniz	affettikleri
personal participle	prospective		affedeceğim	affedeceğin	affedeceği	affedeceğimiz	affedeceğiniz	affedecekleri
verbal noun			affetme
way of doing			affediş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	affederim	affedersin	affeder	affederiz	affedersiniz	affederler
	present	imperfective	affediyorum	affediyorsun	affediyor	affediyoruz	affediyorsunuz	affediyorlar
	past	perfective	affettim	affettin	affetti	affettik	affettiniz	affettiler
	past	imperfective	affediyordum	affediyordun	affediyordu	affediyorduk	affediyordunuz	affediyorlardı (or affediyordular)
	future		affedeceğim	affedeceksin	affedecek	affedeceğiz	affedeceksiniz	affedecekler
inferential	perfective		affetmişim	affetmişsin	affetmiş	affetmişiz	affetmişsiniz	affetmişler
	aorist		affedermişim	affedermişsin	affedermiş	affedermişiz	affedermişsiniz	affederlermiş (or affedermişlar)
	imperfective		affediyormuşum	affediyormuşsun	affediyormuş	affediyormuşuz	affediyormuşsunuz	affediyorlarmış
conditional	simple		affetsem	affetsen	affetse	affetsek	affetseniz	affetseler
conditional	perfective		affetseydim	affetseydin	affetseydi	affetseydik	affetseydiniz	affetseydiler
optative			affedeyim	affedesin	affede	affedelim	affedesiniz	affedeler
progressive			affetmekteyim	affetmektesin	affetmekte	affetmekteyiz	affetmektesiniz	affetmekteler
necessitative			affetmeliyim	affetmelisin	affetmeli	affetmeliyiz	affetmelisiniz	affetmeliler
imperative				affet	affetsin		affedin (or affediniz)	affetsinler

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	affeder miyim?	affeder misin?	affeder mi?	affeder miyiz?	affeder misiniz?	affederler mi?
	present	imperfective	affediyor muyum?	affediyor musun?	affediyor mu?	affediyor muyuz?	affediyor musunuz?	affediyorlar mı?
	past	perfective	affettim mi?	affettin mi?	affetti mi?	affettik mi?	affettiniz mi?	affettiler mi?
	past	imperfective	affediyor muydum?	affediyor muydun?	affediyor muydu?	affediyor muyduk?	affediyor muydunuz?	affediyorlar mıydı?
	future		affedecek miyim?	affedecek misin?	affedecek mi?	affedecek miyiz?	affedecek misiniz?	affedecekler mi?
inferential	perfective		affetmiş miyim?	affetmiş misin?	affetmiş mi?	affetmiş miyiz?	affetmiş misiniz?	affetmişler mi?
	aorist		affeder miymişim?	affeder miymişsin?	affeder miymiş?	affeder miymişiz?	affeder miymişsiniz?	affederler miymiş?
	imperfective		affediyor muymuşum?	affediyor muymuşsun?	affediyor muymuş?	affediyor muymuşuz?	affediyor muymuşsunuz?	affediyorlar mıymış?
conditional	simple		affetsem mi?	affetsen mi?	affetse mi?	affetsek mi?	affetseniz mi?	affetseler mi?
conditional	perfective		affetse miydim?	affetse miydin?	affetse miydi?	affetse miydik?	affetse miydiniz?	affetseler miydi?
progressive			affetmekte miyim?	affetmekte misin?	affetmekte mi?	affetmekte miyiz?	affetmekte misiniz?	affetmekteler mi?
necessitative			affetmeli miyim?	affetmeli misin?	affetmeli mi?	affetmeli miyiz?	affetmeli misiniz?	affetmeliler mi?

Negative declarative

infinitive			affetmemek
impersonal participle	imperfective		affetmeyen
	perfective		affetmemiş
	prospective		affetmeyecek
personal participle	non-prospective		affetmediğim	affetmediğin	affetmediği	affetmediğimiz	affetmediğiniz	affetmedikleri
personal participle	prospective		affetmeyeceğim	affetmeyeceğin	affetmeyeceği	affetmeyeceğimiz	affetmeyeceğiniz	affetmeyecekleri
verbal noun			affetmeme
way of doing			affetmeyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	affetmem	affetmezsin	affetmez	affetmeyiz	affetmezsiniz	affetmezler
	present	imperfective	affetmiyorum	affetmiyorsun	affetmiyor	affetmiyoruz	affetmiyorsunuz	affetmiyorlar
	past	perfective	affetmedim	affetmedin	affetmedi	affetmedik	affetmediniz	affetmediler
	past	imperfective	affetmiyordum	affetmiyordun	affetmiyordu	affetmiyorduk	affetmiyordunuz	affetmiyorlardı
	future		affetmeyeceğim	affetmeyeceksin	affetmeyecek	affetmeyeceğiz	affetmeyeceksiniz	affetmeyecekler
inferential	perfective		affetmemişim	affetmemişsin	affetmemiş	affetmemişiz	affetmemişsiniz	affetmemişler
	aorist		affetmezmişim	affetmezmişsin	affetmezmiş	affetmezmişiz	affetmezmişsiniz	affetmezlermiş
	imperfective		affetmiyormuşum	affetmiyormuşsun	affetmiyormuş	affetmiyormuşuz	affetmiyormuşsunuz	affetmiyorlarmış
conditional	simple		affetmesem	affetmesen	affetmese	affetmesek	affetmeseniz	affetmeseler
conditional	perfective		affetmeseydim	affetmeseydin	affetmeseydi	affetmeseydik	affetmeseydiniz	affetmeseydiler
optative			affetmeyeyim	affetmeyesin	affetmeye	affetmeyelim	affetmeyesiniz	affetmeyeler
progressive			affetmemekteyim	affetmemektesin	affetmemekte	affetmemekteyiz	affetmemektesiniz	affetmemekteler
necessitative			affetmemeliyim	affetmemelisin	affetmemeli	affetmemeliyiz	affetmemelisiniz	affetmemeliler
imperative				affetme	affetmesin		affetmeyin (or affetmeyiniz)	affetmesinler

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	affetmez miyim?	affetmez misin?	affetmez mi?	affetmez miyiz?	affetmez misiniz?	affetmezler mi?
	present	imperfective	affetmiyor muyum?	affetmiyor musun?	affetmiyor mu?	affetmiyor muyuz?	affetmiyor musunuz?	affetmiyorlar mı?
	past	perfective	affetmedim mi?	affetmedin mi?	affetmedi mi?	affetmedik mi?	affetmediniz mi?	affetmediler mi?
	past	imperfective	affetmiyor muydum?	affetmiyor muydun?	affetmiyor muydu?	affetmiyor muyduk?	affetmiyor muydunuz?	affetmiyorlar mıydı?
	future		affetmeyecek miyim?	affetmeyecek misin?	affetmeyecek mi?	affetmeyecek miyiz?	affetmeyecek misiniz?	affetmeyecekler mi?
inferential	perfective		affetmemiş miyim?	affetmemiş misin?	affetmemiş mi?	affetmemiş miyiz?	affetmemiş misiniz?	affetmemişler mi?
	aorist		affetmez miymişim?	affetmez miymişsin?	affetmez mimiş?	affetmez miymişiz?	affetmez miymişsiniz?	affetmezler miymiş?
	imperfective		affetmiyor muymuşum?	affetmiyor muymuşsun?	affetmiyor muymuş?	affetmiyor muymuşuz?	affetmiyor muymuşsunuz?	affetmiyorlar mıymış?
conditional	simple		affetmesem mi?	affetmesen mi?	affetmese mi?	affetmesek mi?	affetmeseniz mi?	affetmeseler mi?
conditional	perfective		affetmese miydim?	affetmese miydin?	affetmese miydi?	affetmese miydik?	affetmese miydiniz?	affetmeseler miydi?
progressive			affetmemekte miyim?	affetmemekte misin?	affetmemekte mi?	affetmemekte miyiz?	affetmemekte misiniz?	affetmemekteler mi?
necessitative			affetmemeli miyim?	affetmemeli misin?	affetmemeli mi?	affetmemeli miyiz?	affetmemeli misiniz?	affetmemeliler mi?

References

Apology in Turkish : a formal approach