aighnigh

Irish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

aighnigh (present analytic aighníonn, future analytic aighneoidh, verbal noun aighniú, past participle aighnithe)

1. (intransitive, law) submit

Conjugation

conjugation of aighnigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	aighním	aighníonn tú; aighnír†	aighníonn sé, sí	aighnímid; aighníonn muid	aighníonn sibh	aighníonn siad; aighníd†	a aighníonn; a aighníos / a n-aighníonn*; a n-aighníos*	aighnítear
	past	d'aighnigh mé; d'aighníos / aighnigh mé‡; aighníos‡	d'aighnigh tú; d'aighnís / aighnigh tú‡; aighnís‡	d'aighnigh sé, sí / aighnigh sé, sí‡	d'aighníomar; d'aighnigh muid / aighníomar‡; aighnigh muid‡	d'aighnigh sibh; d'aighníobhair / aighnigh sibh‡; aighníobhair‡	d'aighnigh siad; d'aighníodar / aighnigh siad‡; aighníodar‡	a d'aighnigh / ar aighnigh*	aighníodh; haighníodh†
	past habitual	d'aighnínn / aighnínn‡; n-aighnínn‡‡	d'aighníteá / aighníteá‡; n-aighníteᇇ	d'aighníodh sé, sí / aighníodh sé, sí‡; n-aighníodh sé, s퇇	d'aighnímis; d'aighníodh muid / aighnímis‡; aighníodh muid‡; n-aighnímis‡‡; n-aighníodh muid‡‡	d'aighníodh sibh / aighníodh sibh‡; n-aighníodh sibh‡‡	d'aighnídís; d'aighníodh siad / aighnídís; aighníodh siad‡; n-aighnídís‡‡; n-aighníodh siad‡‡	a d'aighníodh / a n-aighníodh*	d'aighnítí / aighnítí‡; n-aighnít퇇
future		aighneoidh mé; aighneod; aighneochaidh mé†	aighneoidh tú; aighneoir†; aighneochaidh tú†	aighneoidh sé, sí; aighneochaidh sé, sí†	aighneoimid; aighneoidh muid; aighneochaimid†; aighneochaidh muid†	aighneoidh sibh; aighneochaidh sibh†	aighneoidh siad; aighneoid†; aighneochaidh siad†	a aighneoidh; a aighneos; a aighneochaidh†; a aighneochas† / a n-aighneoidh*; a n-aighneos*; a n-aighneochaidh*†; a n-aighneochas*†	aighneofar; aighneochar†
conditional		d'aighneoinn; d'aighneochainn† / aighneoinn‡; aighneochainn†‡; n-aighneoinn‡‡; n-aighneochainn†‡‡	d'aighneofá; d'aighneochthᆠ/ aighneofá‡; aighneochthᆇ; n-aighneofᇇ; n-aighneochthᆇ‡	d'aighneodh sé, sí; d'aighneochadh sé, s토/ aighneodh sé, sí‡; aighneochadh sé, s톇; n-aighneodh sé, s퇇; n-aighneochadh sé, s톇‡	d'aighneoimis; d'aighneodh muid; d'aighneochaimis†; d'aighneochadh muid† / aighneoimis‡; aighneodh muid‡; aighneochaimis†‡; aighneochadh muid†‡; n-aighneoimis‡‡; n-aighneodh muid‡‡; n-aighneochaimis†‡‡; n-aighneochadh muid†‡‡	d'aighneodh sibh; d'aighneochadh sibh† / aighneodh sibh‡; aighneochadh sibh†‡; n-aighneodh sibh‡‡; n-aighneochadh sibh†‡‡	d'aighneoidís; d'aighneodh siad; d'aighneochadh siad† / aighneoidís‡; aighneodh siad‡; aighneochadh siad†‡; n-aighneoidís‡‡; n-aighneodh siad‡‡; n-aighneochadh siad†‡‡	a d'aighneodh; a d'aighneochadh† / a n-aighneodh*; a n-aighneochadh*†	d'aighneofaí; d'aighneochtha토/ aighneofaí‡; aighneochtha톇; n-aighneofa퇇; n-aighneochtha톇‡
subjunctive	present	go n-aighní mé; go n-aighníod†	go n-aighní tú; go n-aighnír†	go n-aighní sé, sí	go n-aighnímid; go n-aighní muid	go n-aighní sibh	go n-aighní siad; go n-aighníd†	—	go n-aighnítear
	past	dá n-aighnínn	dá n-aighníteá	dá n-aighníodh sé, sí	dá n-aighnímis; dá n-aighníodh muid	dá n-aighníodh sibh	dá n-aighnídís; dá n-aighníodh siad	—	dá n-aighnítí
imperative		aighním	aighnigh	aighníodh sé, sí	aighnímis	aighnígí; aighnídh†	aighnídís	—	aighnítear
verbal noun		aighniú
past participle		aighnithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aighnigh	n-aighnigh	haighnigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aighnigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN