aisghair

Irish

Etymology

From ais- (“re-, back”) +‎ gair (“call”, verb).

Verb

aisghair (present analytic aisghaireann, future analytic aisghairfidh, verbal noun aisghairm, past participle aisghairthe)

1. (transitive) abrogate; repeal

Conjugation

conjugation of aisghair (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	aisghairim	aisghaireann tú; aisghairir†	aisghaireann sé, sí	aisghairimid	aisghaireann sibh	aisghaireann siad; aisghairid†	a aisghaireann; a aisghaireas / a n-aisghaireann*; a n-aisghaireas*	aisghairtear
	past	d'aisghair mé; d'aisghaireas / aisghair mé‡; aisghaireas‡	d'aisghair tú; d'aisghairis / aisghair tú; aisghairis‡	d'aisghair sé, sí / aisghair sé, sí‡	d'aisghaireamar; d'aisghair muid / aisghaireamar; aisghair muid‡	d'aisghair sibh; d'aisghaireabhair / aisghair sibh; aisghaireabhair‡	d'aisghair siad; d'aisghaireadar / aisghair siad; aisghaireadar‡	a d'aisghair / ar aisghair*	aisghaireadh; haisghaireadh†
	past habitual	d'aisghairinn / aisghairinn‡; n-aisghairinn‡‡	d'aisghairteá / aisghairteá‡; n-aisghairteᇇ	d'aisghaireadh sé, sí / aisghaireadh sé, sí‡; n-aisghaireadh sé, s퇇	d'aisghairimis; d'aisghaireadh muid / aisghairimis; aisghaireadh muid‡; n-aisghairimis‡‡; n-aisghaireadh muid‡‡	d'aisghaireadh sibh / aisghaireadh sibh‡; n-aisghaireadh sibh‡‡	d'aisghairidís; d'aisghaireadh siad / aisghairidís; aisghaireadh siad‡; n-aisghairidís‡‡; n-aisghaireadh siad‡‡	a d'aisghaireadh / a n-aisghaireadh*	d'aisghairtí / aisghairtí‡; n-aisghairt퇇
future		aisghairfidh mé; aisghairfead	aisghairfidh tú; aisghairfir†	aisghairfidh sé, sí	aisghairfimid; aisghairfidh muid	aisghairfidh sibh	aisghairfidh siad; aisghairfid†	a aisghairfidh; a aisghairfeas / a n-aisghairfidh*; a n-aisghairfeas*	aisghairfear
conditional		d'aisghairfinn / aisghairfinn‡; n-aisghairfinn‡‡	d'aisghairfeá / aisghairfeá‡; n-aisghairfeᇇ	d'aisghairfeadh sé, sí / aisghairfeadh sé, sí‡; n-aisghairfeadh sé, s퇇	d'aisghairfimis; d'aisghairfeadh muid / aisghairfimis‡; aisghairfeadh muid‡; n-aisghairfimis‡‡; n-aisghairfeadh muid‡‡	d'aisghairfeadh sibh / aisghairfeadh sibh‡; n-aisghairfeadh sibh‡‡	d'aisghairfidís; d'aisghairfeadh siad / aisghairfidís‡; aisghairfeadh siad‡; n-aisghairfidís‡‡; n-aisghairfeadh siad‡‡	a d'aisghairfeadh / a n-aisghairfeadh*	d'aisghairfí / aisghairfí‡; n-aisghairf퇇
subjunctive	present	go n-aisghaire mé; go n-aisghairead†	go n-aisghaire tú; go n-aisghairir†	go n-aisghaire sé, sí	go n-aisghairimid; go n-aisghaire muid	go n-aisghaire sibh	go n-aisghaire siad; go n-aisghairid†	—	go n-aisghairtear
	past	dá n-aisghairinn	dá n-aisghairteá	dá n-aisghaireadh sé, sí	dá n-aisghairimis; dá n-aisghaireadh muid	dá n-aisghaireadh sibh	dá n-aisghairidís; dá n-aisghaireadh siad	—	dá n-aisghairtí
imperative		aisghairim	aisghair	aisghaireadh sé, sí	aisghairimis	aisghairigí; aisghairidh†	aisghairidís	—	aisghairtear
verbal noun		aisghairm
past participle		aisghairthe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aisghair	n-aisghair	haisghair	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aisghair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN