ammutinàre (first-person singular present ammùtino or (less preferred) ammutìno[1], first-person singular past historic ammutinài, past participle ammutinàto, auxiliary avére)
- (transitive, uncommon) to persuade (someone) to mutiny, to incite to rebellion
- Treccani and DOP give both ammùtino and ammutìno. Hoepli gives only ammutìno, while Garzanti gives only ammùtino. DiPI specifically prescribes ammùtino and gives ammutìno as less preferred, which is what is indicated here.
infinitive
|
ammutinàre
|
auxiliary verb
|
avére
|
gerund
|
ammutinàndo
|
present participle
|
ammutinànte
|
past participle
|
ammutinàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
ammùtino, ammutìno1
|
ammùtini, ammutìni1
|
ammùtina, ammutìna1
|
ammutiniàmo
|
ammutinàte
|
ammùtinano, ammutìnano1
|
imperfect
|
ammutinàvo
|
ammutinàvi
|
ammutinàva
|
ammutinavàmo
|
ammutinavàte
|
ammutinàvano
|
past historic
|
ammutinài
|
ammutinàsti
|
ammutinò
|
ammutinàmmo
|
ammutinàste
|
ammutinàrono
|
future
|
ammutinerò
|
ammutinerài
|
ammutinerà
|
ammutinerémo
|
ammutineréte
|
ammutinerànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
ammutinerèi
|
ammutinerésti
|
ammutinerèbbe, ammutinerébbe
|
ammutinerémmo
|
ammutineréste
|
ammutinerèbbero, ammutinerébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
ammùtini, ammutìni1
|
ammùtini, ammutìni1
|
ammùtini, ammutìni1
|
ammutiniàmo
|
ammutiniàte
|
ammùtinino, ammutìnino1
|
imperfect
|
ammutinàssi
|
ammutinàssi
|
ammutinàsse
|
ammutinàssimo
|
ammutinàste
|
ammutinàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
ammùtina, ammutìna1
|
ammùtini, ammutìni1
|
ammutiniàmo
|
ammutinàte
|
ammùtinino, ammutìnino1
|
negative imperative
|
|
non ammutinàre
|
non ammùtini, non ammutìni1
|
non ammutiniàmo
|
non ammutinàte
|
non ammùtinino, non ammutìnino1
|