aristocratisch

Dutch

Etymology

From aristocraat +‎ -isch.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːˌrɪstoːˈkraːtis/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aris‧to‧cra‧tisch
• Rhymes: -aːtis

Adjective

aristocratisch (comparative aristocratischer, superlative meest aristocratisch or aristocratischt)

1. aristocratic

   Ze had een aristocratische houding die veel mensen imponerend vonden. ― She had an aristocratic demeanor that many found imposing.

   Het landhuis was ingericht in een aristocratische stijl. ― The mansion was decorated in an aristocratic style.

   Zijn aristocratische afkomst was duidelijk in zijn manieren en spraak. ― His aristocratic lineage was evident in his manners and speech.

Inflection

Declension of aristocratisch
uninflected	aristocratisch
inflected	aristocratische
comparative	aristocratischer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		aristocratisch	aristocratischer	het aristocratischt het aristocratischte
indefinite	m./f. sing.	aristocratische	aristocratischere	aristocratischte
	n. sing.	aristocratisch	aristocratischer	aristocratischte
	plural	aristocratische	aristocratischere	aristocratischte
definite		aristocratische	aristocratischere	aristocratischte
partitive		aristocratisch	aristocratischers	—

Related terms

• aristocraat
• aristocratie

Descendants

• → Indonesian: aristokratis