Ingrian

edit

Etymology

edit

From armas (beloved) +‎ -toin. Akin to dialectal Finnish armaton.

Pronunciation

edit

Noun

edit

armatoin

  1. orphan

Adjective

edit

armatoin (comparative armattomamp)

  1. orphaned

Declension

edit
Declension of armatoin (type 15/koitoin, tt-t gradation)
singular plural
nominative armatoin armattomat
genitive armattoman armattommiin
partitive armatointa, armatoint armattommia
illative armattommaa armattommii
inessive armattomas armattomis
elative armattomast armattomist
allative armattomalle armattomille
adessive armattomal armattomil
ablative armattomalt armattomilt
translative armattomaks armattomiks
essive armattomanna, armattommaan armattominna, armattommiin
exessive1) armattomant armattomint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Synonyms

edit

References

edit
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 19