See also: autoironía and autoironią

Italian edit

Etymology edit

From auto- +‎ ironia.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /aw.to.i.roˈni.a/
  • Rhymes: -ia
  • Hyphenation: au‧to‧i‧ro‧nì‧a

Noun edit

autoironia f (plural autoironie)

  1. self-mockery

Related terms edit

Polish edit

Etymology edit

From auto- +‎ ironia. First attested in 1901.[1]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /aw.tɔ.iˈrɔɲ.ja/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔɲja
  • Syllabification: au‧to‧i‧ron‧ia

Noun edit

autoironia f

  1. (literary) self-mockery, self-deprecation

Declension edit

Derived terms edit

adjective
adverb
verb

References edit

  1. ^ autoironia in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading edit

  • autoironia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • autoironia in Polish dictionaries at PWN