bestósse

Limburgish

Etymology

From be- +‎ stósse (“to support”).

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈsto.sə/, (Montfortian) [bəˈstʊ.sə]
• Hyphenation: be‧stós‧se
• Rhymes: -osə

Verb

bestósse

1. to support at
2. to rest on

Conjugation

Montfortian conjugation of bestósse (fourth conjugation)

non-finite forms	infinitive	gerund	present participle	past participle	adjective	adverb
	(tö) bestósse	't bestósse n	bestóssendj	höbbe gebestós	gebestósdje, gebestósdjer, gebestósdjes	gebestós, gebestósdjelik
number & tense	verb-second order			verb-first order
	present	past	subjunctive	present	past	subjunctive
first person singular	bestós	bestósdje	bestósse	bestós	bestósdje-n	bestósse-n
second person singular	bestós	bestósdjes	bestósse	bestós	bestósdjes	bestósser
third person singular	bestós	bestósdje	bestósse	bestós	bestósdje	bestósser
first person plural	bestósse	bestósdje	bestósse	bestóstj	bestósdje	bestósse
second person plural	bestós, bestóstj	bestósdje	bestósse	bestós, bestóstj	bestósdje	bestóssetj
third person plural	bestósse	bestósdje	bestósse	bestósse	bestósdje	bestósser
other forms	noun	imperative singular impolite	imperative singular polite	imperative dual	imperative plural	inclusive
	't gebestós n	bestós!	bestós, bestóstj!	bestóssetj!	bestóstj!	bestóssem