bevorderlijk

Dutch

Etymology

From bevorderen +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvɔr.dər.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧vor‧der‧lijk

Adjective

bevorderlijk (comparative bevorderlijker, superlative bevorderlijkst)

1. advantageous; favorable (US), favourable (Commonwealth)

Inflection

Declension of bevorderlijk
uninflected	bevorderlijk
inflected	bevorderlijke
comparative	bevorderlijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bevorderlijk	bevorderlijker	het bevorderlijkst het bevorderlijkste
indefinite	m./f. sing.	bevorderlijke	bevorderlijkere	bevorderlijkste
	n. sing.	bevorderlijk	bevorderlijker	bevorderlijkste
	plural	bevorderlijke	bevorderlijkere	bevorderlijkste
definite		bevorderlijke	bevorderlijkere	bevorderlijkste
partitive		bevorderlijks	bevorderlijkers	—

Derived terms

• bevorderlijkheid