białolicy

Polish

Etymology

From biały +‎ -o- +‎ lico +‎ -y. First attested in 1807.

Pronunciation

• IPA^(key): /bja.wɔˈli.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡sɨ
• Syllabification: bia‧ło‧li‧cy

Adjective

białolicy (not comparable, no derived adverb)

1. white-faced

Declension

Declension of białolicy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	białolicy		białolica	białolice	białolicy	białolice
genitive	białolicego		białolicej	białolicego	białolicych
dative	białolicemu		białolicej	białolicemu	białolicym
accusative	białolicego	białolicy	białolicą	białolice	białolicych	białolice
instrumental	białolicym		białolicą	białolicym	białolicymi
locative	białolicym		białolicej	białolicym	białolicych

Further reading

• białolicy in Polish dictionaries at PWN