biedniacki

Polish

Etymology

From biedniak +‎ -cki. First attested in 1923.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛdˈɲat͡s.ki/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ski
• Syllabification: bied‧niac‧ki

Adjective

biedniacki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, historical) of or relating to the poorest group of peasants

Declension

Declension of biedniacki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	biedniacki		biedniacka	biedniackie	biedniaccy	biedniackie
genitive	biedniackiego		biedniackiej	biedniackiego	biedniackich
dative	biedniackiemu		biedniackiej	biedniackiemu	biedniackim
accusative	biedniackiego	biedniacki	biedniacką	biedniackie	biedniackich	biedniackie
instrumental	biedniackim		biedniacką	biedniackim	biedniackimi
locative	biedniackim		biedniackiej	biedniackim	biedniackich

Related terms

adjectives

• biednieńki
• biedniuchny
• biedniutki
• biedny

 

adverb

• biednie

 

nouns

• bieda
• biedactwo
• biedaczek
• biedaczka
• biedaczyna
• biedaczysko
• biedak
• biedniaczka
• biedniak
• biedota
• biedula
• biedulka

 

verbs

• biednieć impf, zbiednieć pf
• biedować impf
• biedzić impf

 

Further reading

• biedniacki in Polish dictionaries at PWN