biedota

See also: biedotą

Polish

Etymology

From bieda +‎ -ota. First attested in 1820.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛˈdɔ.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔta
• Syllabification: bie‧do‧ta

Noun

biedota f

1. (literary) the poor

   Synonyms: chudoba, nędza

Declension

Declension of biedota

	singular
nominative	biedota
genitive	biedoty
dative	biedocie
accusative	biedotę
instrumental	biedotą
locative	biedocie
vocative	biedoto

Related terms

adjectives

• biedniacki
• biednieńki
• biedniuchny
• biedniutki
• biedny

 

adverb

• biednie

 

nouns

• bieda
• biedactwo
• biedaczek
• biedaczka
• biedaczyna
• biedaczysko
• biedak
• biedniaczka
• biedniak
• biedula
• biedulka

 

verbs

• biednieć impf, zbiednieć pf
• biedować impf
• biedzić impf

 

Further reading

• biedota in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biedota in Polish dictionaries at PWN