biedula

See also: biedulą

Polish

Etymology

From bieda +‎ -ula. First attested in 1887.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛˈdu.la/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ula
• Syllabification: bie‧du‧la

Noun

biedula f (diminutive biedulka)

1. (colloquial, endearing) poor thing

   Synonyms: biedak, biedactwo

Declension

Declension of biedula

	singular	plural
nominative	biedula	biedule
genitive	bieduli	biedul
dative	bieduli	biedulom
accusative	biedulę	biedule
instrumental	biedulą	biedulami
locative	bieduli	biedulach
vocative	biedulo	biedule

Related terms

adjectives

• biedniacki
• biednieńki
• biedniuchny
• biedniutki
• biedny

 

adverb

• biednie

 

nouns

• bieda
• biedactwo
• biedaczek
• biedaczka
• biedaczyna
• biedaczysko
• biedak
• biedniaczka
• biedniak
• biedota

 

verbs

• biednieć impf, zbiednieć pf
• biedować impf
• biedzić impf

 

Further reading

• biedula in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biedula in Polish dictionaries at PWN