biedniuchny
Polish edit
Etymology edit
From biedny + -uchny. First attested in 1807.[1][2]
Pronunciation edit
Adjective edit
biedniuchny (not comparable, no derived adverb)
Declension edit
Declension of biedniuchny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | biedniuchny | biedniuchna | biedniuchne | biedniuchni | biedniuchne | |
| genitive | biedniuchnego | biedniuchnej | biedniuchnego | biedniuchnych | ||
| dative | biedniuchnemu | biedniuchnej | biedniuchnemu | biedniuchnym | ||
| accusative | biedniuchnego | biedniuchny | biedniuchną | biedniuchne | biedniuchnych | biedniuchne |
| instrumental | biedniuchnym | biedniuchną | biedniuchnym | biedniuchnymi | ||
| locative | biedniuchnym | biedniuchnej | biedniuchnym | biedniuchnych | ||
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
verbs
References edit
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L[1] (in Polish), page 100
- ^ biedniuchny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- biedniuchny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biedniuchny in Polish dictionaries at PWN