biegnik
Polish edit
Etymology edit
From bieg + -nik. First attested in 1825.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
biegnik m inan
Declension edit
Declension of biegnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | biegnik | biegniki |
genitive | biegnika | biegników |
dative | biegnikowi | biegnikom |
accusative | biegnik | biegniki |
instrumental | biegnikiem | biegnikami |
locative | biegniku | biegnikach |
vocative | biegniku | biegniki |
Derived terms edit
adjective
Related terms edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs
References edit
Further reading edit
- biegnik in Polish dictionaries at PWN