bielinek

Polish

Etymology

From biały +‎ -in +‎ -ek. First attested in 1831.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛˈlinɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inɛk
• Syllabification: bie‧li‧nek

Noun

bielinek m animal

1. white (any butterfly of the family Pieridae)

   pospolity bielinek ― a common white

Declension

Declension of bielinek

	singular	plural
nominative	bielinek	bielinki
genitive	bielinka	bielinków
dative	bielinkowi	bielinkom
accusative	bielinka	bielinki
instrumental	bielinkiem	bielinkami
locative	bielinku	bielinkach
vocative	bielinku	bielinki

Derived terms

noun

• bielinek kapustnik

 

Further reading

• bielinek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bielinek in Polish dictionaries at PWN