See also: Bilecik

Polish

edit

Etymology

edit

From bilet +‎ -ik. First attested in 1776.[1][2]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /biˈlɛt͡ɕik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕik
  • Syllabification: bi‧le‧cik

Noun

edit

bilecik m inan

  1. diminutive of bilet (ticket, pass entitling the holder to admission to a show, concert, etc.)
  2. diminutive of bilet (ticket, note, piece of paper with a short message)
    Synonym: liścik
    miłosny bilecika love note
    pachnący bilecika fragrant note
    dołączyć bilecik do czegośto attach a note to something

Declension

edit
edit
adjectives
nouns
verbs

References

edit
  1. ^ Mikołaj DOŚWIADCZYŃSKI (1776) M. Doswiadczyńskiego przypadki, przez niegoz samego opisane, na trzy xięgi rozdzielone. [By I. Krasicki, Archbishop of Gnesen.][1], page 95
  2. ^ bilecik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

edit
  • bilecik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bilecik in Polish dictionaries at PWN