Wiktionary

bitmek

Turkish edit

Etymology edit

From Ottoman Turkish بتمك, بیتمك (bitmek), from Proto-Turkic *büt- (“to end, get finished”).

Verb edit

bitmek (third-person singular simple present biter)

  1. (intransitive) to end, to finish
    Okul bitti.
    The school has finished.
  2. (intransitive) to grow, to sprout
    Hollanda'da tarlalarda biten lâlere bayıldım.
    I was enthused from the tulips sprouting on the fields in the Netherlands.

Conjugation edit

Conjugation of bitmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive bitmek
impersonal participle imperfective biten
perfective bitmiş
prospective bitecek
personal participle non-prospective bittiğim bittiğin bittiği bittiğimiz bittiğiniz bittikleri
prospective biteceğim biteceğin biteceği biteceğimiz biteceğiniz bitecekleri
verbal noun bitme
way of doing bitiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist biterim bitersin biter biteriz bitersiniz biterler
imperfective bitiyorum bitiyorsun bitiyor bitiyoruz bitiyorsunuz bitiyorlar
past perfective bittim bittin bitti bittik bittiniz bittiler
imperfective bitiyordum bitiyordun bitiyordu bitiyorduk bitiyordunuz bitiyorlardı (or bitiyordular)
future biteceğim biteceksin bitecek biteceğiz biteceksiniz bitecekler
inferential perfective bitmişim bitmişsin bitmiş bitmişiz bitmişsiniz bitmişler
aorist bitermişim bitermişsin bitermiş bitermişiz bitermişsiniz biterlermiş (or bitermişlar)
imperfective bitiyormuşum bitiyormuşsun bitiyormuş bitiyormuşuz bitiyormuşsunuz bitiyorlarmış
conditional simple bitsem bitsen bitse bitsek bitseniz bitseler
perfective bitseydim bitseydin bitseydi bitseydik bitseydiniz bitseydiler
optative biteyim bitesin bite bitelim bitesiniz biteler
progressive bitmekteyim bitmektesin bitmekte bitmekteyiz bitmektesiniz bitmekteler
necessitative bitmeliyim bitmelisin bitmeli bitmeliyiz bitmelisiniz bitmeliler
imperative bit bitsin bitin bitsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist biter miyim? biter misin? biter mi? biter miyiz? biter misiniz? biterler mi?
imperfective bitiyor muyum? bitiyor musun? bitiyor mu? bitiyor muyuz? bitiyor musunuz? bitiyorlar mı?
past perfective bittim mi? bittin mi? bitti mi? bittik mi? bittiniz mi? bittiler mi?
imperfective bitiyor muydum? bitiyor muydun? bitiyor muydu? bitiyor muyduk? bitiyor muydunuz? bitiyorlar mıydı?
future bitecek miyim? bitecek misin? bitecek mi? bitecek miyiz? bitecek misiniz? bitecekler mi?
inferential perfective bitmiş miyim? bitmiş misin? bitmiş mi? bitmiş miyiz? bitmiş misiniz? bitmişler mi?
aorist biter miymişim? biter miymişsin? biter miymiş? biter miymişiz? biter miymişsiniz? biterler miymiş?
imperfective bitiyor muymuşum? bitiyor muymuşsun? bitiyor muymuş? bitiyor muymuşuz? bitiyor muymuşsunuz? bitiyorlar mıymış?
conditional simple bitsem mi? bitsen mi? bitse mi? bitsek mi? bitseniz mi? bitseler mi?
perfective bitse miydim? bitse miydin? bitse miydi? bitse miydik? bitse miydiniz? bitseler miydi?
progressive bitmekte miyim? bitmekte misin? bitmekte mi? bitmekte miyiz? bitmekte misiniz? bitmekteler mi?
necessitative bitmeli miyim? bitmeli misin? bitmeli mi? bitmeli miyiz? bitmeli misiniz? bitmeliler mi?
Negative declarative
infinitive bitmemek
impersonal participle imperfective bitmeyen
perfective bitmemiş
prospective bitmeyecek
personal participle non-prospective bitmediğim bitmediğin bitmediği bitmediğimiz bitmediğiniz bitmedikleri
prospective bitmeyeceğim bitmeyeceğin bitmeyeceği bitmeyeceğimiz bitmeyeceğiniz bitmeyecekleri
verbal noun bitmeme
way of doing bitmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bitmem bitmezsin bitmez bitmeyiz bitmezsiniz bitmezler
imperfective bitmiyorum bitmiyorsun bitmiyor bitmiyoruz bitmiyorsunuz bitmiyorlar
past perfective bitmedim bitmedin bitmedi bitmedik bitmediniz bitmediler
imperfective bitmiyordum bitmiyordun bitmiyordu bitmiyorduk bitmiyordunuz bitmiyorlardı
future bitmeyeceğim bitmeyeceksin bitmeyecek bitmeyeceğiz bitmeyeceksiniz bitmeyecekler
inferential perfective bitmemişim bitmemişsin bitmemiş bitmemişiz bitmemişsiniz bitmemişler
aorist bitmezmişim bitmezmişsin bitmezmiş bitmezmişiz bitmezmişsiniz bitmezlermiş
imperfective bitmiyormuşum bitmiyormuşsun bitmiyormuş bitmiyormuşuz bitmiyormuşsunuz bitmiyorlarmış
conditional simple bitmesem bitmesen bitmese bitmesek bitmeseniz bitmeseler
perfective bitmeseydim bitmeseydin bitmeseydi bitmeseydik bitmeseydiniz bitmeseydiler
optative bitmeyeyim bitmeyesin bitmeye bitmeyelim bitmeyesiniz bitmeyeler
progressive bitmemekteyim bitmemektesin bitmemekte bitmemekteyiz bitmemektesiniz bitmemekteler
necessitative bitmemeliyim bitmemelisin bitmemeli bitmemeliyiz bitmemelisiniz bitmemeliler
imperative bitme bitmesin bitmeyin bitmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bitmez miyim? bitmez misin? bitmez mi? bitmez miyiz? bitmez misiniz? bitmezler mi?
imperfective bitmiyor muyum? bitmiyor musun? bitmiyor mu? bitmiyor muyuz? bitmiyor musunuz? bitmiyorlar mı?
past perfective bitmedim mi? bitmedin mi? bitmedi mi? bitmedik mi? bitmediniz mi? bitmediler mi?
imperfective bitmiyor muydum? bitmiyor muydun? bitmiyor muydu? bitmiyor muyduk? bitmiyor muydunuz? bitmiyorlar mıydı?
future bitmeyecek miyim? bitmeyecek misin? bitmeyecek mi? bitmeyecek miyiz? bitmeyecek misiniz? bitmeyecekler mi?
inferential perfective bitmemiş miyim? bitmemiş misin? bitmemiş mi? bitmemiş miyiz? bitmemiş misiniz? bitmemişler mi?
aorist bitmez miymişim? bitmez miymişsin? bitmez miymiş? bitmez miymişiz? bitmez miymişsiniz? bitmezler miymiş?
imperfective bitmiyor muymuşum? bitmiyor muymuşsun? bitmiyor muymuş? bitmiyor muymuşuz? bitmiyor muymuşsunuz? bitmiyorlar mıymış?
conditional simple bitmesem mi? bitmesen mi? bitmese mi? bitmesek mi? bitmeseniz mi? bitmeseler mi?
perfective bitmese miydim? bitmese miydin? bitmese miydi? bitmese miydik? bitmese miydiniz? bitmeseler miydi?
progressive bitmemekte miyim? bitmemekte misin? bitmemekte mi? bitmemekte miyiz? bitmemekte misiniz? bitmemekteler mi?
necessitative bitmemeli miyim? bitmemeli misin? bitmemeli mi? bitmemeli miyiz? bitmemeli misiniz? bitmemeliler mi?

Derived terms edit

Related terms edit

References edit

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bitmek&oldid=75555104"