bloed

See also: blöd and bloed-

Afrikaans

Etymology

Etymology tree

Proto-Germanic *blōþą

Proto-West Germanic *blōd

Old Dutch bluot

Middle Dutch bloet

Dutch bloed

Afrikaans bloed

From Dutch bloed, from Middle Dutch bloet, from Old Dutch bluot, from Proto-Germanic *blōþą.

Pronunciation

• IPA^(key): /blut/, [blut], [blɯt]

• Audio:

  (file)

Noun

bloed (uncountable)

1. blood

Derived terms

• bloedgroep
• bloedskande
• bloedskenker
• bloedsuier

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /blut/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bloed
• Rhymes: -ut

Etymology 1

Etymology tree

Proto-Germanic *blōþą

Proto-West Germanic *blōd

Old Dutch bluot

Middle Dutch bloet

Dutch bloed

From Middle Dutch bloet, from Old Dutch bluot, from Proto-West Germanic *blōd, from Proto-Germanic *blōþą. Cognate with West Frisian bloed, English blood, German Blut, Danish blod.

Noun

bloed n (uncountable)

1. blood

   Bloed is rood.

   Blood is red.

2. (figuratively) a grave consequence, a high price
3. (metonymically) a whole body; especially (plural also (archaic) bloeien in this sense) a (poor) person

Derived terms

• blauw bloed
• bloed-
• bloedarmoede
• bloedbaan
• bloedbad
• bloedbank
• bloedblaar
• bloedcel
• bloeddonatie
• bloeddonor
• bloeddoorlopen
• bloeddruk
• bloedeigen
• bloedeloos
• bloeden
• bloederig
• bloedgang
• bloedgeld
• bloedgever
• bloedgift
• bloedgroep
• bloedig
• bloedje
• bloedkanker
• bloedkaros
• bloedkoraal
• bloedlaten
• bloedloop
• bloedplaatje
• bloedplasma
• bloedproduct
• bloedrood
• bloedsneeuw
• bloedsomloop
• bloedsprookje
• bloedstollend
• bloedstolling
• bloedstroom
• bloedtransfusie
• bloedvat
• bloedvergieten
• bloedvergieting
• bloedverlies
• bloedverwant
• bloedvlag
• bloedworst
• bloedwraak
• bloedzuiger
• bloedzuster
• bloedzweer
• het naaste bloed erft het goed
• in koelen bloede
• jong bloed
• kwaad bloed
• nieuw bloed

 

Descendants

• Afrikaans: bloed
• Berbice Creole Dutch: blutu
• Javindo: bloet
• Skepi Creole Dutch: blut
• →? Sranan Tongo: brudu
  • → Aukan: buulu
  • → Saramaccan: buúu

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

bloed

1. inflection of bloeden:
   1. first-person singular present indicative
   2. imperative

West Frisian

Etymology

From Old Frisian blōd, from Proto-West Germanic *blōd, from Proto-Germanic *blōþą.

Pronunciation

• IPA^(key): /bluə̯t/

Noun

bloed n (no plural)

1. blood

Derived terms

• bloedearmoed
• bloedgroep

Further reading

• “bloed (I)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011