See also: Brina and bRina

Italian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈbri.na/
  • Rhymes: -ina
  • Hyphenation: brì‧na

Etymology 1

edit

From Latin pruīna (hoarfrost).

Noun

edit

brina f (plural brine)[1]

  1. frost, especially hoarfrost

Etymology 2

edit

Verb

edit

brina

  1. inflection of brinare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

References

edit
  1. ^ Pianigiani, Ottorino (1907) “brina”, in Vocabolario etimologico della lingua italiana (in Italian), Rome: Albrighi & Segati

Anagrams

edit

Slovene

edit

Noun

edit

brina

  1. inflection of brin:
    1. genitive singular
    2. nominative/accusative dual

Tarao

edit

Noun

edit

brina

  1. cigarette

References

edit
  • Chungkham Yashwanta Singh (2002) Tarao Grammar (in Tarao)