See also: cancelá

Galician edit

 
Cancela ("gate")
 
Cancela ("gate")

Etymology edit

From Latin cancellus (grate; barrier).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /kanˈθɛla̝/, (western) /kanˈsɛla̝/

Noun edit

cancela m (plural cancelas)

  1. gate (doorlike barred or planked structure outside a house)
    O falar non ten cancelas (proverb)Speech has no gates

Derived terms edit

Related terms edit

References edit

  • cancela” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • cancela” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • cancela” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • cancela” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Portuguese edit

Pronunciation edit

  • Hyphenation: can‧ce‧la

Etymology 1 edit

From cancelo, from Latin cancellus.

Noun edit

cancela f (plural cancelas)

  1. gate
    • 1995, José Saramago, Ensaio sobre a cegueira, Caminho:
      A cama que servia de cancela foi afastada rapidamente, uma a uma as mulheres entraram, []
      The bed that functioned as gate was quickly pulled aside, one by one the women entered, []

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

cancela

  1. inflection of cancelar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading edit

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): (Spain) /kanˈθela/ [kãn̟ˈθe.la]
  • IPA(key): (Latin America) /kanˈsela/ [kãnˈse.la]
  • Rhymes: -ela
  • Syllabification: can‧ce‧la

Etymology 1 edit

From cancel.

Noun edit

cancela f (plural cancelas)

  1. lattice gate

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

cancela

  1. inflection of cancelar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading edit