cardáil

Irish

Etymology

From carda (“card (hand-held tool for preparing materials for spinning”) +‎ -áil.

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /kɑːɾˠˈd̪ˠɑːlʲ/
(Connacht) IPA^(key): /ˈkɑːɾˠd̪ˠɑːlʲ/
(Ulster) IPA^(key): /ˈkaːɾˠd̪ˠælʲ/

Verb

cardáil (present analytic cardálann, future analytic cardálfaidh, verbal noun cardáil, past participle cardáilte)

to card (use carding device)

Conjugation

conjugation of cardáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	cardálaim	cardálann tú; cardálair^†	cardálann sé, sí	cardálaimid	cardálann sibh	cardálann siad; cardálaid^†	a chardálann; a chardálas / a gcardálann; a gcardálas	cardáiltear
	past	chardáil mé; chardálas	chardáil tú; chardálais	chardáil sé, sí	chardálamar; chardáil muid	chardáil sibh; chardálabhair	chardáil siad; chardáladar	a chardáil / ar chardáil*	cardáladh
	past habitual	chardálainn / gcardálainn‡‡	chardáilteá / gcardáilteá‡‡	chardáladh sé, sí / gcardáladh sé, sí‡‡	chardálaimis; chardáladh muid / gcardálaimis‡‡; gcardáladh muid‡‡	chardáladh sibh / gcardáladh sibh‡‡	chardálaidís; chardáladh siad / gcardálaidís‡‡; gcardáladh siad‡‡	a chardáladh / a gcardáladh*	chardáiltí / gcardáiltí‡‡
future		cardálfaidh mé; cardálfad	cardálfaidh tú; cardálfair^†	cardálfaidh sé, sí	cardálfaimid; cardálfaidh muid	cardálfaidh sibh	cardálfaidh siad; cardálfaid^†	a chardálfaidh; a chardálfas / a gcardálfaidh; a gcardálfas	cardálfar
conditional		chardálfainn / gcardálfainn‡‡	chardálfá / gcardálfá‡‡	chardálfadh sé, sí / gcardálfadh sé, sí‡‡	chardálfaimis; chardálfadh muid / gcardálfaimis‡‡; gcardálfadh muid‡‡	chardálfadh sibh / gcardálfadh sibh‡‡	chardálfaidís; chardálfadh siad / gcardálfaidís‡‡; gcardálfadh siad‡‡	a chardálfadh / a gcardálfadh*	chardálfaí / gcardálfaí‡‡
subjunctive	present	go gcardála mé; go gcardálad^†	go gcardála tú; go gcardálair^†	go gcardála sé, sí	go gcardálaimid; go gcardála muid	go gcardála sibh	go gcardála siad; go gcardálaid^†	—	go gcardáiltear
subjunctive	past	dá gcardálainn	dá gcardáilteá	dá gcardáladh sé, sí	dá gcardálaimis; dá gcardáladh muid	dá gcardáladh sibh	dá gcardálaidís; dá gcardáladh siad	—	dá gcardáiltí
imperative		cardálaim	cardáil	cardáladh sé, sí	cardálaimis	cardálaigí; cardálaidh^†	cardálaidís	—	cardáiltear
verbal noun		cardáil
past participle		cardáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

cardáil f (genitive singular cardála, nominative plural)

verbal noun of cardáil

Declension

Declension of cardáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun):

Case	Singular
Nominative	cardáil
Vocative	a chardáil
Genitive	cardála
Dative	cardáil

Forms with the definite article:

Case	Singular
Nominative	an chardáil
Genitive	na cardála
Dative	leis an gcardáil don chardáil

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cardáil	chardáil	gcardáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.