cembalo
English edit
Etymology edit
Borrowed from Italian cembalo, from Latin. Doublet of cymbal.
Noun edit
cembalo (plural cembalos or cembali)
- (music) A harpsichord.
- Synonym: (archaic) clavecin
Translations edit
cembalo — see harpsichord
Anagrams edit
Czech edit
Pronunciation edit
Noun edit
cembalo n
Declension edit
Related terms edit
Dutch edit
Etymology edit
Borrowed from Italian cembalo.
Pronunciation edit
Noun edit
cembalo m (plural cembalo's)
- (music, uncommon) harpsichord, cembalo
- Synonym: klavecimbel
Derived terms edit
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
cembalo
Declension edit
Inflection of cembalo (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | cembalo | cembalot | ||
genitive | cembalon | cembalojen cembaloiden cembaloitten | ||
partitive | cembaloa | cembaloja cembaloita | ||
illative | cembaloon | cembaloihin | ||
singular | plural | |||
nominative | cembalo | cembalot | ||
accusative | nom. | cembalo | cembalot | |
gen. | cembalon | |||
genitive | cembalon | cembalojen cembaloiden cembaloitten | ||
partitive | cembaloa | cembaloja cembaloita | ||
inessive | cembalossa | cembaloissa | ||
elative | cembalosta | cembaloista | ||
illative | cembaloon | cembaloihin | ||
adessive | cembalolla | cembaloilla | ||
ablative | cembalolta | cembaloilta | ||
allative | cembalolle | cembaloille | ||
essive | cembalona | cembaloina | ||
translative | cembaloksi | cembaloiksi | ||
abessive | cembalotta | cembaloitta | ||
instructive | — | cembaloin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Further reading edit
- “cembalo”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02
Italian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
cembalo m (plural cembali)
Further reading edit
- cembalo in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
- Pianigiani, Ottorino (1907), “cembalo”, in Vocabolario etimologico della lingua italiana (in Italian), Rome: Albrighi & Segati
Romanian edit
Etymology edit
Unadapted borrowing from Italian cembalo.
Noun edit
cembalo n (uncountable)
Declension edit
declension of cembalo (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) cembalo | cembaloul |
genitive/dative | (unui) cembalo | cembaloului |
vocative | cembaloule |
Swedish edit
Noun edit
cembalo c
Declension edit
Declension of cembalo | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | cembalo | cembalon | cembalor | cembalorna |
Genitive | cembalos | cembalons | cembalors | cembalornas |