ceremonieel
Dutch edit
Etymology edit
Borrowed from French cérémoniel.
Pronunciation edit
Adjective edit
ceremonieel (comparative ceremoniëler, superlative ceremonieelst)
Inflection edit
| Inflection of ceremonieel | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ceremonieel | |||
| inflected | ceremoniële | |||
| comparative | ceremoniëler | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ceremonieel | ceremoniëler | het ceremonieelst het ceremonieelste | |
| indefinite | m./f. sing. | ceremoniële | ceremoniëlere | ceremonieelste |
| n. sing. | ceremonieel | ceremoniëler | ceremonieelste | |
| plural | ceremoniële | ceremoniëlere | ceremonieelste | |
| definite | ceremoniële | ceremoniëlere | ceremonieelste | |
| partitive | ceremonieels | ceremoniëlers | — | |
Related terms edit
Noun edit
ceremonieel n (uncountable)