ceremonieel
Dutch
editEtymology
editBorrowed from French cérémoniel.
Pronunciation
editAdjective
editceremonieel (comparative ceremoniëler, superlative ceremonieelst)
Inflection
editDeclension of ceremonieel | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ceremonieel | |||
inflected | ceremoniële | |||
comparative | ceremoniëler | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ceremonieel | ceremoniëler | het ceremonieelst het ceremonieelste | |
indefinite | m./f. sing. | ceremoniële | ceremoniëlere | ceremonieelste |
n. sing. | ceremonieel | ceremoniëler | ceremonieelste | |
plural | ceremoniële | ceremoniëlere | ceremonieelste | |
definite | ceremoniële | ceremoniëlere | ceremonieelste | |
partitive | ceremonieels | ceremoniëlers | — |
Related terms
editNoun
editceremonieel n (uncountable)