cichacz

Polish

Etymology

From cichy +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ɕi.xat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ixat͡ʂ
• Syllabification: ci‧chacz

Noun

cichacz m inan

1. (humorous, slang) quiet fart

Declension

Declension of cichacz

	singular	plural
nominative	cichacz	cichacze
genitive	cichacza	cichaczy
dative	cichaczowi	cichaczom
accusative	cichacz	cichacze
instrumental	cichaczem	cichaczami
locative	cichaczu	cichaczach
vocative	cichaczu	cichacze

Further reading

• cichacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cichacz in Polish dictionaries at PWN