Alternative forms
edit
Pronunciation
edit
Etymology 1
edit
From Old Irish comair (“in front of”).
comhair
- Only used in faoi chomhair, i gcomhair, and os comhair
Further reading
edit
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “comair”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “coṁair”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 171
- Ó Dónaill, Niall (1977) “comhair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Etymology 2
edit
Possibly a back-formation from comhaireamh (“count; calculation, reckoning”), from comh- (“common, collective”) + áireamh (“count, counting, enumeration”).
comhair (present analytic comhaireann, future analytic comhairfidh, verbal noun comhaireamh, past participle comhairthe)
- (transitive, intransitive) count
- (transitive, intransitive) calculate
Conjugation
edit
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
comhairim
|
comhaireann tú; comhairir†
|
comhaireann sé, sí
|
comhairimid
|
comhaireann sibh
|
comhaireann siad; comhairid†
|
a chomhaireann; a chomhaireas / a gcomhaireann*; a gcomhaireas*
|
comhairtear
|
past
|
chomhair mé; chomhaireas
|
chomhair tú; chomhairis
|
chomhair sé, sí
|
chomhaireamar; chomhair muid
|
chomhair sibh; chomhaireabhair
|
chomhair siad; chomhaireadar
|
a chomhair / ar chomhair*
|
comhaireadh
|
past habitual
|
chomhairinn / gcomhairinn‡‡
|
chomhairteá / gcomhairteᇇ
|
chomhaireadh sé, sí / gcomhaireadh sé, s퇇
|
chomhairimis; chomhaireadh muid / gcomhairimis‡‡; gcomhaireadh muid‡‡
|
chomhaireadh sibh / gcomhaireadh sibh‡‡
|
chomhairidís; chomhaireadh siad / gcomhairidís‡‡; gcomhaireadh siad‡‡
|
a chomhaireadh / a gcomhaireadh*
|
chomhairtí / gcomhairt퇇
|
future
|
comhairfidh mé; comhairfead
|
comhairfidh tú; comhairfir†
|
comhairfidh sé, sí
|
comhairfimid; comhairfidh muid
|
comhairfidh sibh
|
comhairfidh siad; comhairfid†
|
a chomhairfidh; a chomhairfeas / a gcomhairfidh*; a gcomhairfeas*
|
comhairfear
|
conditional
|
chomhairfinn / gcomhairfinn‡‡
|
chomhairfeá / gcomhairfeᇇ
|
chomhairfeadh sé, sí / gcomhairfeadh sé, s퇇
|
chomhairfimis; chomhairfeadh muid / gcomhairfimis‡‡; gcomhairfeadh muid‡‡
|
chomhairfeadh sibh / gcomhairfeadh sibh‡‡
|
chomhairfidís; chomhairfeadh siad / gcomhairfidís‡‡; gcomhairfeadh siad‡‡
|
a chomhairfeadh / a gcomhairfeadh*
|
chomhairfí / gcomhairf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go gcomhaire mé; go gcomhairead†
|
go gcomhaire tú; go gcomhairir†
|
go gcomhaire sé, sí
|
go gcomhairimid; go gcomhaire muid
|
go gcomhaire sibh
|
go gcomhaire siad; go gcomhairid†
|
—
|
go gcomhairtear
|
past
|
dá gcomhairinn
|
dá gcomhairteá
|
dá gcomhaireadh sé, sí
|
dá gcomhairimis; dá gcomhaireadh muid
|
dá gcomhaireadh sibh
|
dá gcomhairidís; dá gcomhaireadh siad
|
—
|
dá gcomhairtí
|
imperative
|
comhairim
|
comhair
|
comhaireadh sé, sí
|
comhairimis
|
comhairigí; comhairidh†
|
comhairidís
|
—
|
comhairtear
|
verbal noun
|
comhaireamh
|
past participle
|
comhairthe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
edit
Etymology 3
edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
comhair m pl
- inflection of comhar:
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Mutation
edit
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
comhair
|
chomhair
|
gcomhair
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|