Latin

edit

Etymology

edit

From condiciō (condition, term), from condīcō (I agree upon, promise; fix), from con- (with) + dīcō (I say, speak).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

condiciōnābilis (neuter condiciōnābile); third-declension two-termination adjective

  1. conditional

Declension

edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative condiciōnābilis condiciōnābile condiciōnābilēs condiciōnābilia
Genitive condiciōnābilis condiciōnābilium
Dative condiciōnābilī condiciōnābilibus
Accusative condiciōnābilem condiciōnābile condiciōnābilēs
condiciōnābilīs
condiciōnābilia
Ablative condiciōnābilī condiciōnābilibus
Vocative condiciōnābilis condiciōnābile condiciōnābilēs condiciōnābilia
edit

References

edit