Asturian

edit

Noun

edit

consonante f (plural consonantes)

  1. A consonant.

Derived terms

edit

Corsican

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

consonante f (plural consonanti)

  1. Alternative form of cunsunante

References

edit

Italian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /kon.soˈnan.te/
  • Rhymes: -ante
  • Hyphenation: con‧so‧nàn‧te

Etymology 1

edit

From Latin cōnsonantem (resounding”; “agreeing). By surface analysis, con- (with”, “together) +‎ s(u)on(o) (sound) +‎ -ante (-ant, adjectival suffix).

Adjective

edit

consonante (plural consonanti)

  1. consonant, accordant
edit

Etymology 2

edit

Borrowed from Latin cōnsonāns (consonant).

Noun

edit

consonante f (plural consonanti)

  1. consonant
Derived terms
edit

See also

edit

Anagrams

edit

Latin

edit

Noun

edit

cōnsonante

  1. ablative singular of cōnsonāns

Spanish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /konsoˈnante/ [kõn.soˈnãn̪.t̪e]
  • Rhymes: -ante
  • Syllabification: con‧so‧nan‧te

Adjective

edit

consonante m or f (masculine and feminine plural consonantes)

  1. consonant

Noun

edit

consonante f (plural consonantes)

  1. consonant

Derived terms

edit
edit

Further reading

edit