czczy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish tszczy, from Proto-Slavic *tъ̀ščь, from Proto-Balto-Slavic *tuskjas, from Proto-Indo-European *tus-sḱ-yós, from the root *tews- (“to be empty”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂt͡ʂɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨ
• Syllabification: czczy

Adjective

czczy (not comparable, derived adverb czczo)

1. empty; meaningless; ineffectual

   Synonyms: bezowocny, bezskuteczny, bezcelowy, próżny, daremny

   Antonyms: nienadaremny, owocny, skuteczny

   Jego pogróżki to tylko czcze gadanie. ― His threats are just empty talk.

2. (literary) hungry or empty, not having eaten

   Synonyms: głodny, pusty

Declension

Declension of czczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	czczy		czcza	czcze	czczy	czcze
genitive	czczego		czczej	czczego	czczych
dative	czczemu		czczej	czczemu	czczym
accusative	czczego	czczy	czczą	czcze	czczych	czcze
instrumental	czczym		czczą	czczym	czczymi
locative	czczym		czczej	czczym	czczych

Derived terms

nouns

• czczość
• czczyca

 

Related terms

adverb

• na czczo

 

Descendants

• → Belarusian: тшчы (tščy)

Further reading

• czczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czczy in Polish dictionaries at PWN